Παρασκευή 4 Ιουνίου 2021

Άτιτλο (της Λιάνας Ζαχαρίου)

 



Αλλοτε ειμαι κατασκευη γυαλινη...

Αλλοτε απο ατσαλι...

Και τα παραθυρα μου

κι αυτα ειναι κατα περιπτωση

απο υλικα περιεργα...

Ο πανδαματωρ χρονος υποκλιθηκε στην ευρηματικοτητα μου

αφησε ακλαφτους πονους για στιγμες λυτρωσης.

Καθε φορα μια αλλη πραγματικοτητα 

μου φανερωνεται με αλλα υλικα.

Γιατι την αλλη με υλικο ανθρωπινο,

την εχω βαθεια κρυμμενη για τους χειμωνες.

Σαν καλοκαιρινη λιακαδα 

σε επιφυλακη να φωτισει και να ζεστανει τις ανεσπερες και κρυες νυχτες της  προδιαγεγραμμενης λυτρωσης.


Λιάνα Ζαχαρίου

Ανεμε στα φτερά μου (της Ελεονώρας Καζαντζιδου)

 



Συχνά κρυβόμουν από εμένα.

Ίσως φοβόμουν τους αδίστακτους

της αριθμητικής, το απόλυτο της

θεωρίας τους.

Η αλήθεια είναι,

πως πολλές φορές σκεπτόμουν

το άδικο της απάντησης,

και έτσι με έπιανε η επιθυμία

να κομματιάσω την πρόσθεση...

Μονότονη, κουραστική, αδιέξοδη,

αμείλικτη.

Ούτε καν μια σκέψη να την

αμφισβητήσεις.

Ένα συν ένα ίσον δύο.

Όχι, κυρία Αριθμητική.

Ένα συν ένα ίσον ένα:

εγώ και ο άνεμος στα φτερά μου...



από την ποιητική μου συλλογή

«Άνεμε στα φτερά μου»


Ελεονώρα Καζαντζιδου