και μες στις όχθες
του μυαλού μου,
σε κουρσεύω.
Με τα πανιά μου ανοιχτά,
γλυκά σε κλέβω
και σε ξοδεύω,
μες στη δική μου αγκαλιά,
παντοτινά.
Σε ταξιδεύω,
της θάλασσας τα κύματα,
τα γαληνεύω.
Στεριά οι σκέψεις,
με τα όνειρα τις βρέχω
κι εσύ το πάθος μου
που ζω στα φανερά.
Βάγια Μπαλή
