Πλανόδιοι μουσικοί καλωσόριζαν
μιαν αξόδευτη αγάπη
Χειμώνες μέριασαν
Καινούργια Άνοιξη άνοιγε τα πέταλά της
Ανατολές χαμογέλασαν στο παράθυρο
Τα πέλαγα ημέρεψαν
τα πουλιά σίγησαν
τα δένδρα του κήπου μπουμπούκιασαν
Πότε έγινε άχρονος ο χρόνος;
πότε το θαύμα συντελείται;
πότε το παρόν δίνει τη θέση του στο επέκεινα;
Πάνω στο περβάζι άφησες λίγη θάλασσα
η δαντελένια κουρτίνα μέριασε για να περάσεις
Κρέμασες κι ένα γλάρο πάνω της
Στη γλάστρα του βασιλικού φύτεψες κοράλια από μακρινά. ταξίδια
γαλάζιες υποσχέσεις φορούσες φορούσες στα μάτια
Ξέχασες μόνο ....
το θαλασσινό τριφύλλι να μου φέρεις...
Δώρα Μεταλληνού
από την ποιητική συλλογή
''ΑΝΕΓΓΙΧΤΑ ΡΕΙΘΡΑ''
