Γράφεις μέσα στην καρδιά μου (της Στέλλας Μαναλη)

Είσαι ένα βιβλίο που ποτέ δεν έχει την ίδια  αρχή, την μέση και το τέλος.
Τίποτα δεν είναι ίδιο μαζί σου, κι ας όλα επαναλαμβάνονται.
Οποιοδήποτε λεπτό της ζωής μου ,που το μοιράζομαι μαζι σου δεν είναι ιδιο, κι ας όλα δείχνουν πως έχουν ξαναγίνει.
Κάθε σου πρόλογος, και επίλογος είναι σαν να αρχίζω και να τελειώνω την ίδια μέρα ένα βιβλίο...Και έχω αγωνία για το επόμενο.
Μόνο που εσύ μου χαρίζεις, όχι λέξεις σε χαρτί...μα τις γράφεις στην καρδιά μου.
Γράφεις το βιβλίο σου, μέσα στην καρδιά μου...δεν είναι απίστευτο;
Κάθε φορά κάτι δυνατό, κάτι διαφορετικό...
κάνεις την καρδιά μου σαν μικρού παιδιού.
Νομίζω πως γράφουμε το βιβλίο μας...
Κάθε φορά...
Δεν ξέρω πόσες σελίδες θα έχει...νομίζω,
έχουμε να γράψουμε πολλά ακόμα ο ένας στην καρδιά του αλλου...
Είμαστε ακόμη στην αρχή... Το ξεκινάμε , σχίζουμε τις σελίδες ...και η αρχή δεν είναι ποτέ ίδια...
Πώς να ξέρουμε πόσες σελίδες θα έχει, όταν δεν μπορούμε ποτέ να ολοκληρώσουμε, 
τον πρόλογο...
Πόσες λέξεις σου θα χωρέσει η καρδιά μου, στο βιβλίο της ζωής σου ...που γράφεις;

Στέλλα Μάναλη