Έπεσε για ύπνο νέος
και σηκώθηκε γέρος,
σ όνειρο περπάτησε
δυσβατο και μετρημένο.
Μια ζωή, όλη του η ζωη,
στο ακριβώς δεμένη.
Ρολόγια γύρω του παντού
κι οι δείκτες τεντωμένοι.
Όλα λοιπόν στην ώρα τους
χωρίς καθυστερήσεις,
έτρεξε, πρόλαβε το χθες,
να μην αργοπορησει.
Μ άφησε πίσω του στιγμές
που ώρα δεν κοιτούσαν.
Όμορφες, ξένοιαστες, ζεστές,
που τον παρακαλούσαν.
Τώρα μονάχος περπατά
σε άδειο μονοπάτι,
μα ο χρόνος πίσω δε γυρνά
περνάει και πίσω δεν κοιτά,
εχει κι αυτός γινατι.
Βηθλεέμ Νασλα
