Εδώ
πνιχτά φιλιά με θέλξαν, κι΄ αγέρι
της ομορφιάς
μου φύσηξε στο θάμπος.
Μ΄ έγραψε ο
Απελλής κι ήτανε σάμπως,
κανάρα
κρεμεζί να εζήτα ταίρι.
Σε σπίτια παπαρουνόκαμπους και μέρη
άλλα αγάπησα.
Εξαίσιο λάμπος
ένιωσα στην αγκαλιά του Ευότα,
πάντως
στον
Ιππόστρατο βρήκα του βίου το ταίρι.
Στα Ύκκαρα θυμάμαι που παιδούλα,
μ΄ άρπαξε ο
Νικίας και σαν δούλα ,
με πούλησε στην Κόρινθο. Μα
τώρα,
της Αφροδίτης
λάμψανε τα δώρα.
Το λυγερό όλοι ποθούν κορμί μου,,
σπίτι ακριβό της άλκιμης ζωής μου.
