Τρίτη 12 Μαΐου 2020

Η νύχτα της μέλισσας (του Δημήτρη Ζουγκου)



Το χαμίνι πήρε δεξιά
την οδό των Φαινομένων,
έτσι νόμιζε.
Και ξεμακραίνοντας από τα γνωστά λημέρια
έφτασε στον δρόμο του Διλήμματος
και συνέχισε ευθεία, όχι για κάποιο άλλο λόγο
παρά ήταν σκεπτικό.

ab uno disce omnes?
ab uno disce omnes?

Μέχρι το βράδυ δεν συνάντησε
κάποιο αγρίμι ή άνθρωπο
ώσπου το απάντησε η πείνα
και ένιωσε τα νύχια του θηρίου.
Κι ύστερα το βρήκε το κρύο
και αισθάνθηκε τα τρομερά δόντια στην ραχοκοκκαλιά του

ab uno disce omnes?
ab uno disce omnes?

Κι έφτασε ξέπνοο σε μια απάνεμη ακτή
κι είδε στα γαλήνια νερά
το φεγγάρι να δειπνεί
ήταν δεκατριών και σε μια νύχτα
είχε τρυγήσει τη ζωή.

Δημήτρης Ζουγκος


Η ΠΛΗΜΜΥΡΙΔΑ (του Νίκου Δημογκότση)



Αστραπές και βροντές,
κεραυνών μην αινείτε,
η Πολιτεία τρομάζουσα
της σιωπής αιωρείται.

Και οι Άνθρωποι τρέμοντες
με το δάκρυ στο βλέμμα,
της βροχής που κατέρχεται,
στο γιγάντιο Ψέμα.

Πλημμυρίδα συνέρχεται
και αθροίζει αιθάλη,
στων χωμάτων την έγερση
που συντρίβει τ΄ ατσάλι.

Ω ! που δεν έσωσε
το τσιμέντο να ψάλλει,
του Ηλίου η έξαψη
να ξανάρθει και πάλι.

Βασιλιάς ασυντρόφευτος,
με το σκήπτρο να χρίσει,
την Ειρήνη βασίλισσα,
στων νεκρών την Γαλήνη...

Ω ! που δεν μείναμε
στην αγάπη της Φύσης,
κι ως θανάτου την χτίσαμε,
μα αυτή ανεστήθη !...

Νίκος Δημογκοτσης



Ο Υπέροχος Πίνακας είναι
της φίλης Ελένης Γκόγκου,
που από καρδιάς θερμά ευχαριστώ !!