Αγάπη (της Ιωάννας Χρυσακη)

 

Παίζω με τις σκιές ..

Αναζητώ τη φωτιά..

Αυτή που καίει δυνατά..

Τύψεις κι ενοχές..

Αγάπες ψεύτικες..

Ζητώ ΕΣΕΝΑ ..

Δυνατή φωτιά !

Στα ξένα στέλνει, το φόβο μου διώχνει μακριά. 

Κράτα γερά την ΑΓΑΠΗ..

Κράτα γερά, τ' όνειρο ζηλεύει την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ιωάννα Χρυσακη

Παναγία ( Η μόνη Πατρίδα ) (της Ιωάννας Χρυσακη)

Πανάγια ωραιότητα.
Πάναγνη μελαγχολία.
Μάτια αγγελικά,
γλυκιά μου Εσύ Μαρία.

Μες στα πυρόξανθα μαλλιά
σκίρτησε μια αχτίδα.
Έλαμψε μες στη νυχτιά
και φάνηκε η ελπίδα.

Μόνη Κόρη,
φωνή κρυστάλλινη.
Θα κάνεις Αγόρι,
φωνή Ατσάλινη!

Λευκό  πρόσωπο.
Ρόδινα μάγουλα.
θλιμμένος Άγγελος.
Κοιτά κατάματα.

Σεμνή ομορφιά.
Του Κόσμου ηλιαχτίδα.
Γυναίκα, Αγία Μητέρα.
Η Μόνη Πατρίδα.

Ιωάννα Γ. Χρυσακη

Άτιτλο (της Ιωάννας Χρυσακη)

Δεν είν' αγάπη αυτό που κομματιάζει όλα τα πριν,
ενεργοποιεί τις άμυνες κι εξοργίζει το τώρα.
Είναι ο ασυγκράτητος, ο παθιασμένος, ο τρελός ο έρωτας.
Ένα απέραντο, μεγάλο ΕΓΩ.
Μία ατελείωτη απαρέγκλητη ΑΡΝΗΣΗ.

Ιωάννα Χρυσακη

Σκοτάδι (της Ιωάννας Γ. Χρυσακη)

Παιδιά του κόσμου..
Αλήτες, τρελοί με τα πόδια σφηνωμένα στη ματωμένη γη..
Το  ψωμί  σάς πήραν και πώς να σας χορτάσω;
Με βρώμικο Νερό, πώς να σας ξεδιψάσω;
Τα όνειρα, το γέλιο, την ανεμελιά που ξέφυγε..
του πόνου και του όλεθρου λάφυρα πώς να ξαναφέρω;
Σε μια αγκαλιά, σ ένα "έλα κοντά "..
Ξυπόλυτή μου μελαχροινή αγάπη..
Μην με ρωτάς γιατί χωρίς αγάπη θέλω να ζω
Όταν καθημερινά σφυροκοπούνε με τσεκούρια αναισθησίας αθώες ψυχές..
Όταν γύρω μίσος, φθόνος, συμφέρον και απονιά μαστίζει
Την πλάση αυτή εξαφανίζει..
Μολύνει, στερεύει της αθωότητας την κρήνη..
Και ποιος θα μας κρίνει;
Λες, και γελάς..
Κι εσύ ρωτάς μικρό παιδί
Μαμά γιατί ζω μες το σκοτάδι ;..
Μισώ το σκοτάδι..
Ξημερώνει και το σκοτάδι αρνείται να φύγει..
Έχει απλωθεί μέσα σου..
Μέσα μου..
Μέσα μας..
Σκοτάδι μόνο.

Ιωάννα Γ. Χρυσακη