Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021

ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ! (της Τριάδας Ζερβού)



Ποιος ξεπουλά την λογική;

Ποιος τ' όνειρο ξοδεύει;

Ποιος δίνει αγάπη δανεική,

ποιος το καλό ζηλεύει;


Το σκοτεινό ελάχιστο,

ποιος πάει κι αγοράζει;

ποιος έχει ερωτικό καημό

 και δεν αναστενάζει;


Ποιος τ' άστρα στα ουράνια,

στεγνά εγκαταλείπει

και σπέρνει την ορφάνια τους

 στα πλάτη και στα μήκη;


Ποιος αποστρέφει απ' τη χαρά

πάντα το πρόσωπό του

και αγκαλιά την μοναξιά 

κρατάει στ' όνειρό του;


Ποιος βλέπει είδωλα χλωμά,

σε ραγισμένο τζάμι,

να τρίβουνε τα μάτια τους 

με ανοιχτή παλάμη;


Ποιος ξέρει στ' ακροδάκτυλα, 

την μοίρα να διαβάζει;

Ποιος καταλεί τσ' ελπίδες του

και την ζωή του αδειάζει,


με μια απληστία ανώφελη,

μια  συμπλοκή που ρίχνει,

τις άμυνες και τις χαρές

σε πλοίο σκυλοπνίχτη.


Σαλπάρει σ' άγρια θάλασσα,

στης θύελλας το μάτι,

με την αλαζονεία του,

το πείσμα, το γινάτι,


παντού να τον ακολουθούν,

σκλάβος στα ένστικτά του!

Κατάργηση, απώλεια

αγάπης στην καρδιά του.


Ποιος μένει μόνος τελικά,

με τον εγωισμό του;

Εκείνος που επέλεξε

 να ζει με τον καημό του.


Τριάδα Ζερβού

Φιλία (της Παρασκευής Κηπουριδου)



Σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει,

κι όλα όσα τον θλίβουν, ακουμπά στην καρδιά σου,

μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.


Αν να βοηθήσεις δεν μπορείς, σε ό,τι τον πληγώνει,

με ενδιαφέρον τον πόνο του άκου, αφουγκράσου,

σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει. 


Δίχως να κρίνεις, λάφρωσε το βάρος που σηκώνει,

δίχως συμβουλές να δίνεις, απλά δίπλα του στάσου,

μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.


Αν κλαίει, μαζί του κλάψε, για την πίκρα που βιώνει,

την ελευθερία του, με κατανόηση σεβάσου,

σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει.


Με βλέμμα αγάπης διώξε του πόνου το αμόνι,

φίλος κι αδερφός στις δυσκολίες του, η σκιά σου,

μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.


Ρίζα του γίνε και τροφή, στων ερειπίων τη σκόνη,

αν θες συνοδοιπόρο να τον έχεις στη χαρά σου,

σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει,

μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.


Παρασκευή Κηπουριδου