Άτιτλο (της Μαρίας Ναντη)

Οι Αρετές και Οι Αξίες

διαστρεβλώθηκαν

και θα διαστρεβλώνονται

όχι επειδή χάθηκε η Αλήθεια

από τότε που εφευρεύθηκαν οι γλώσσες,

και γενικότερα τα σύμβολα,

Αλλά επειδή κάποιοι 

είναι τόσο διεστραμμένοι 

που θέλουν να φτάσουν Τον Θεό

μόνον και μόνον για να 

γίνουν ξακουστοί οι ίδιοι,

για να γίνει διάσημο το δικό τους όνομα,

για να φημιστούν 

τα δικά τους έργα ως Θεϊκά, 

για να εξουσιάζουν τον κόσμο,

και γιατί όχι μόνον θέλουν

να τοποθετήσουν τον εαυτό τους

ως θεό στην Θέση Του Θεού

αλλά γιατί πιστεύουν 

πως είναι Ο Ίδιος Ο Θεός ...

Μαρία Νάντη

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (της Μαρίας Νάντη)

Κι Η Μέρα  ... Φέρνει Μαζί Της 

Την Φοβερή Αποκάλυψη ...

Το  "ΚΟΣΜΟΣ"  Εκπέμπει 

Το Τελευταίο Του Σήμα Κινδύνου ...

ΠΡΟΣΟΧΗ !  ΠΡΟΣΟΧΗ !

Εγκαταλείψατε Αμέσως Το Καράβι...

Παρουσιάστηκε Βλάβη 

Στο Σύστημα : Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ ...

Φωνή Βοώντος Εν Τη Ερήμω Η Αλήθεια !

Η Άτρακτος, Κόπηκε ! Κοιτάξτε ! 

Μα, Κανείς σας Πλέον Δεν Βλέπει ;

Που Πήγαν Τα Μάτια Σας ;

Σήμερα Ένας Προφήτης Μου Είπε,

Θα  Καταλυθεί Του Διαόλου Η Κατάληψη,

Θα Σκιστεί Ο Ουρανός Και Η Γη

Κι Ο Καιρός, Θα Δείξει Τα Πρόσωπα Με Σημάδια ...

Μια Φωνή Με προειδοποίησε ...

Θα Έρθω Την Νύχτα Εκείνη

Που Θα Ξημερώνει Καινούργιος Κύκλος 

Στο Παραπέτασμα Που Ονομάσατε Χρόνο !

Την Ώρα που θα Μετράτε Αντίστροφα,

Θα Αναποδογυρίσει Η Εικόνα

Και Το Ομοίωμα Θα Τρομάξει ...

Γιατί Υπήρχατε πριν Συλλάβετε 

Τον Εαυτό σας  Στον Καθρέπτη

Που Ονομάσατε Χώρο !

Ο Έχων Ώτα Ακούειν Ακουέτω !

Ο Νέος Κόσμος Που περιμένατε Ήρθε !

Εσείς Ήσασταν Το Πλήρωμα,

Εσείς Κι Οι Καπεταναίοι ...

Εσείς Ήσασταν  Το Καράβι,

Εσείς Και Η Θάλασσα ...

Εσείς Ήσασταν Ο Ουρανός.

Εσείς Και Τα Λόγια Της Πλώρης

Που συνουσιάζονταν Με Τα Κύματα ...

Εσείς Είσαστε Η Αξία, 

Εσείς Κι Η Τιμή,

Εσείς Και Το Αντίτιμο

Που Σήμερα  Όλοι σας Ξεχρεώνετε !

Από Αύριο Όλα Γύρω σας Θα μοιάζουνε Άγνωστα ...

Ταυτότητα σας Θα Είναι Οι Πράξεις Σας ...

Ο Οίκος Σας Θα ρημάξει 

Αν δεν έχετε Μέσα Τον Κύριο Να Σας Σώσει !

Προετοιμαστείτε Γενναία !

Σηκώστε Το Βάρος Του Είναι Σας

Είναι Καιρός Να Αποδοθεί Δικαιοσύνη !

Θα Θυμηθείτε Ποιοι Ήταν Οι Φαρισαίοι

και Ποιοι Οι Τελώνες ...

Θα Μάθετε Ποιοι Ήτανε Απλοί Θεατές ...

Θα Θυμηθείτε Ποιο Ήταν Το Έργο,

Θα Μάθετε Ποιοι Ήταν Απόντες ...

Θα Θυμηθείτε Ποιοι Είχαν Στο Χέρι Τους

Θα Μάθετε Ποιο Θα χάσουν Τα Πάντα ...

Θα Θυμηθείτε Ποιοι Ήταν Οι Ανύπαρκτοι,

Θα Μάθετε Ποιοι Επιλέχτηκαν Να Υπάρχουν ...

Θα Θυμηθείτε Πως Η Αρχή Ήτανε Από Πάντα,

Θα Μάθετε πως δεν Υπήρξε Ποτέ το Ποτέ ...

Θα Θυμηθείτε Πως Ο Θάνατος Είναι Κίβδηλος,

Θα Μάθετε Πως Τελικά Είστε Αθάνατοι !

Θα Θυμηθείτε Που Είναι Ο Παράδεισος,

Θα Μάθετε Που Κρύβεται Η Κόλαση ...

Θα Θυμηθείτε Ποιο Είναι,

Το Δέντρο Της Γνώσης

Του Καλού Και Του Κακού,

Θα Μάθετε Ποιο είναι 

Το Δέντρο Της Ζωής ...

Θα Σπάσουν Των Αντικατοπτρισμών 

Οι Αντανακλάσεις ...

Θα Σπάσουν Των Ρολογιών Οι Εν-στάσεις ...

Θα  Δείτε Να Καταρρίπτονται 

Όσα Με Βεβαιότητα Είχατε  Εώς Σήμερα Πιστέψει,

Θα Ακούσετε Πως  με Βεβαιότητα Δεν Ξεφύγατε

Από Όσα έως σήμερα Πιστέψατε Πως Είχατε Νηστέψει ...

Σήμερα ! Τα Τελευταία Δευτερόλεπτα

Πριν Αλλάξετε Έτος ...

Φροντίστε Να Έχετε Κλείσει

Κάθε Ανοιγμένο Λογαριασμό ...

Αύριο !  Η Νέμεσις Κατεβαίνει Ολόφωτη !

Να είστε όλοι Προετοιμασμένοι

Να δώσετε πίσω ότι ποτέ δεν ήταν Δικό σας ...!

Κύμβαλο Αλαλάζον  Ο Λόγος Σας !

Επί Ματαίω Επικαλεστήκατε Τον Θεό 

Να σας Χαρίσει Ότι Επιθυμούσατε ...

Τα Πετάξατε Όλα Στον Κάδο Των Απορριμάτων Του Χάους 

Μόνο Και Μόνο Επειδή Δεν Χειροκροτούσαν

Το Μάταιο Είδωλό Σας ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Ενώ δεν Βλέπατε 

Διαλαλούσατε Ότι Είδατε Κάτι Που

Ποτέ Δεν Θα Μπορούσε Να Υπάρξει ...

Σε Εσάς Που Ενώ Δεν Ακούγατε,

Διατεινόσασταν Ότι Ακούτε

Όσα Ποτέ Δεν Θα Μπορέσουνε Να Ειπωθούν ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Ενώ Δεν Γνωρίζατε Τίποτα

Διατυμπανίζατε Ονόματα Επικαλούμενοι Ότι Τα Ξέρετε ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Ενώ Δεν Θυμόσαστε

Υπενθυμίζατε Πράγματα Που Ουδέποτε Έγιναν ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Ξεχάσατε Όσα Σας Δόθηκαν ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Μονάχα Αδικείτε με κάθε σας πράξη

Ενώ Συγχρόνως Ομιλείτε Δημόσια Για Δίκαιο 

Δίχως Να αισχύνεστε ... 

Αλίμονο Σε Εσάς που Πετάξατε Το Χρυσάφι 

Και Τα Άγια Μόνο και Μόνο 

Επειδή δεν μπορούσατε να το Χρησιμοποιήσετε 

Για να Συντηρείτε Τις ψευδαισθήσεις σας...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Πιστέψατε 

Στο Παραλήρημα Του Εγώ σας 

μόνο και Μόνο Επειδή σας Έκανε Βασιλέα ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Είδατε Την Παραίσθηση 

Να Ντύνετε Ενσυναίσθηση και Την Ακολουθήσατε ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Είδατε Την Ερμηνεία Κατάματα

Και Την Παρερμηνεύσατε γιατί Τα Μάτια σας

Ήταν Γεμάτα Δοκάρια ...

Ο Τρομερός  Σας Θρόνος  Σήμερα Κατεδαφίζεται !

Η Μεγαλειώδης Σας Παράσταση,

Σήμερα Τελειώνει !

Ο Πανάκριβος Ρόλος σας

Σήμερα Κατεβαίνει ...

Η Σπουδαία σας Αυλαία,

Σήμερα Κλείνει ...

Το Φαντασιώδες σας Σενάριο

Είναι Πάντοτε Γνώριμο

Και Οι Εναπομείναντες Στρατιώτες Της Μνήμης

Έχουν Μάθει Απέξω Τον Κάθε σας Μύθο ...

Ες Αύριον Λοιπόν  Η Αποκωδικοποίηση 

Των Ρημάτων Σας ...

Ες Αύριον Και Τα Γεννήματα Αυτών ...

Προσδεθείτε !  Ή Στιγμή

Των Φαντασμάτων Κατέφθασε ...

Στις Δώδεκα Ακριβώς, 

Πρέπει Να Κάνουμε Αναγκαστική Αποσαφήνιση ...

Μαρία Νάντη

Άτιτλο (της Μαρίας Νάντη)

Η φοβερή μου παράσταση έλαβε τέλος.

 Η αυλαία έκλεισε και 

τα φώτα έσβησαν πλέον ...

 

Κι εγώ, πίσω στο ξεχασμένο καμαρίνι,

ψάχνω μήπως με βρώ μέσα 

στον ξεθωριασμένο καθρέφτη

της κίβδηλής μου αλήθειας ...

 

Δεν ακούστηκαν χειροκροτήματα.

Δεν ακούστηκε τίποτα.

 

Δεν υπήρξαν ποτέ θεατές.

Ούτε συμπρωταγωνιστές.

Δεν υπήρξε κανένας ποτέ.

 

Μονάχα οι επιθυμίες μου

κομπάρσοι αόρατοι 

που στοίχειωσαν το άδειο πια θέατρο ...

 

Κάθισα στην ίδια πάντα γνώριμη θέση.

 

Στο ίδιο πάντα γνώριμο,

 ξεφτισμένο ύφασμα της καρέκλας,

απολιθωμένα ερωτηματικά ...

 

Τί ζητάω λοιπόν εδώ ;

 

Σε αυτόν τον τεράστιο κοσμοθίασο

με τόσο Σπουδαίους ηθοποιούς

και τόσο μεγαλειώδεις ερμηνείες ;

 

Πολύ μικρή εγώ ... τόσο φτωχή ...

 

με ένα εισιτήριο για τον εξώστη

πάντα φυλαγμένο στην τσέπη μου ...

Μαρία Νάντη

Άτιτλο (της Μαρίας Νάντη)

Οι Μεγαλύτερες Αλήθειες
Γράφτηκαν Σε Τοίχους...

Έτσι, Για Να Γκρεμιστεί
Ένας Μύθος Ακόμη ...

Επειδή Οι Τοίχοι
Ποτέ Δεν Είχαν Αυτιά ...

Ο Ρόλος Τους 'Ήταν
Πάντα Διαχωριστικός ...

Μαρία Νάντη

Άτιτλο (της Μαρίας Νάντη)

Οχι! Δεν θα σας παραδώσω
την απόγνωση μου.

Μπορείτε να συνεδριάζετε ώρες ολόκληρες,
στα μυστικά σας δικαστήρια ...

Μπορείτε να με κοιτάζετε
κάτω απ' τα υπόγεια βλέμματά σας ...

Μπορείτε να κρύβεστε πίσω
απ' τους κίτρινους φακέλους σας ...

Μπορείτε να με καταδικάσετε
έχοντας γυρισμένη την πλάτη σας

Και την στιγμή
που θα σας φωνάζω,

- ΑΘΩΑ,

μπορείτε να σκύψετε κάτω
τ' αυτιά σας ...

Όχι ! Δεν θα σας παραδώσω
την απόγνωση μου.

Μπορείτε να με στήσετε απέναντί σας
και να στρέψετε το κεφάλι σας,
αδιάφοροι, κοιτώντας το άδειο ταβάνι ...

Μπορείτε χωρίς να μιλήσετε,
να με σκοτώσετε χιλιάδες φορές ...

Μπορείτε να γράψετε
επάνω στην ταφόπλακά μου την λέξη : "απεβίωσε",
δίχως ακόμη να είμαι νεκρή ...

 ΟΧΙ ! ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΜΟΥ !!!

σκέψεις γραμμένες επηρεασμένη από τον Ιονέσκο

Μαρία Νάντη

Άτιτλο (της Μαρίας Νάντη)

Όταν λέμε πως
δεν θέλουμε συμπεριφορές
φασιστικής μορφής

να υποθέσω εννοούμε ότι
δεν θέλουμε οι άλλοι
να τις επιβάλουν σε εμάς;

Ή, εννοούμε πως
γενικότερα δεν θέλουμε
να τις επιβάλουν σε κανέναν ;

γιατί ορισμένοι
δηλώνουν πως δεν θέλουν
συμπεριφορές φασιστικής μορφής,

αλλά όλως περιέργως
προσπαθούν να τις επιβάλουν
στους άλλους    ...

Μαρία Νάντη

Προφητεία (της Μαρίας Νάντη)

Κι Η Μέρα  ... Φέρνει Μαζί Της
Την Φοβερή Αποκάλυψη ...

Το  "COSMOS"  Εκπέμπει
Το Τελευταίο Του Σήμα Κινδύνου ...

ΠΡΟΣΟΧΗ!  ΠΡΟΣΟΧΗ!
Εγκαταλείψτε Αμέσως Το Καράβι...
Παρουσιάστηκε Βλάβη
Στο Σύστημα : Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ ...

Φωνή Βοώντος Εν Τη Ερήμω Η Αλήθεια!

Η Άτρακτος Κόπηκε! Κοιτάξτε!
Μα Κανείς σας Πλέον Δεν Βλέπει ;
Που Πήγαν Τα Μάτια Σας ;

Σήμερα Ένας Προφήτης Μου Είπε,
Θα  Καταλυθεί Του Διαόλου Η Κατάληψη,
Θα Σκιστεί Ο Ουρανός Και Η Γη
Κι Ο Καιρός Θα Δείξει Τα Πρόσωπα Με Σημάδια ...

Μια Φωνή Με προειδοποίησε ...
Θα Έρθω Την Νύχτα Εκείνη
Που Θα Ξημερώνει Καινούργιος Κύκλος
Στο Παραπέτασμα Που Ονομάσατε Χρόνο!

Την Ώρα που θα Μετράτε Αντίστροφα
Θα Αναποδογυρίσει Η Εικόνα
Και Το Ομοίωμα Θα Τρομάξει ...
Γιατί Υπήρχατε πριν Συλλάβετε
Τον Εαυτό σας  Στον Καθρέπτη
Που Ονομάσατε Χώρο !

Ο Έχων Ώτα Ακούειν Ακουέτω !

Ο Νέος Κόσμος Που περιμένατε Ήρθε !

Εσείς Ήσασταν Το Πλήρωμα,
Εσείς Κι Οι Καπεταναίοι ...
Εσείς Ήσασταν  Το Καράβι,
Εσείς Και Η Θάλασσα ...
Εσείς Ήσασταν Ο Ουρανός.
Εσείς Και Τα Λόγια Της Πλώρης
Που συνουσιάζονταν Με Τα Κύματα ...

Εσείς Είσαστε Η Αξία,
Εσείς Κι Η Τιμή,
Εσείς Και Το Αντίτιμο
Που Σήμερα  Όλοι σας Ξεχρεώνετε !

Από Αύριο Όλα Γύρω σας Θα μοιάζουνε Άγνωστα ...
Ταυτότητα σας Ήταν Πάντα Οι Πράξεις Σας ...
Ο Οίκος Σας Θα ρημάξει
Αν δεν έχετε Μέσα Τον Κύριο Να Σας Σώσει !

Προετοιμαστείτε Γενναία !

Σηκώστε Το Βάρος Του Είναι Σας
Είναι Καιρός Να Αποδοθεί Δικαιοσύνη !

Θα Θυμηθείτε Ποιοι Ήταν Οι Φαρισαίοι
και Ποιοι Οι Τελώνες ...
Θα Μάθετε Ποιοι Ήτανε Απλοί Θεατές ...
Θα Θυμηθείτε Ποιο Ήταν Το Έργο,
Θα Μάθετε Ποιοι Ήταν Απόντες ...
Θα Θυμηθείτε Ποιοι Είχαν Στο Χέρι Τους
Θα Μάθετε Ποιο Θα χάσουν Τα Πάντα ...
Θα Θυμηθείτε Ποιοι Ήταν Οι Ανύπαρκτοι,
Θα Μάθετε Ποιοι Επιλέχτηκαν Να Υπάρχουν ...

Θα Θυμηθείτε Πως Η Αρχή Ήτανε Από Πάντα,
Θα Μάθετε πως δεν Υπήρξε Ποτέ το Ποτέ ...
Θα Θυμηθείτε Πως Ο Θάνατος Είναι Κίβδηλος,
Θα Μάθετε Πως Τελικά Είστε Αθάνατοι!

Θα Θυμηθείτε Που Είναι Ο Παράδεισος,
Θα Μάθετε Που Κρύβεται Η Κόλαση ...

Θα Θυμηθείτε Ποιο Είναι,
Το Δέντρο Της Γνώσης
Του Καλού Και Του Κακού,
Θα Μάθετε Ποιο είναι
Το Δέντρο Της Ζωής ...

Θα Σπάσουν Των Αντικατοπτρισμών
Οι Αντανακλάσεις ...
Θα Σπάσουν Των Ρολογιών Οι Εν-στάσεις ...
Θα  Δείτε Να Καταρρίπτονται
Όσα Με Βεβαιότητα Είχατε  Εώς Σήμερα Πιστέψει,
Θα Ακούσετε Πως  με Βεβαιότητα Δεν Ξεφύγατε
Από Όσα έως σήμερα Πιστέψατε Πως Είχατε Νηστέψει ...

Σήμερα ... Τα Τελευταία Δευτερόλεπτα ...
Πριν Αλλάξετε Έτος ...
Φροντίστε Να Έχετε Κλείσει
Κάθε Ανοιγμένο Λογαριασμό ...

Αύριο   Η Νέμεσις Κατεβαίνει Ολόφωτη!
Να είστε όλοι Προετοιμασμένοι
Να δώσετε πίσω ότι ποτέ δεν ήταν Δικό σας ...

Κύμβαλο Αλαλάζον  Ο Λόγος Σας!

Επί Ματαίω Επικαλεστήκατε Τον Θεό
Να σας Χαρίσει Ότι Επιθυμούσατε ...
Τα Πετάξατε Όλα Στον Κάδο Των Απορριμάτων Του Χάους
Μόνο Και Μόνο Επειδή
 Δεν Χειροκροτούσαν Το Μάταιο Είδωλό Σας ...

Αλίμονο Σε Εσάς Που Ενώ δεν Βλέπατε
Διαλαλούσατε Ότι Είδατε Κάτι Που
Ποτέ Δεν Θα Μπορούσε Να Υπάρξει ...
Σε Εσάς Που Ενώ Δεν Ακούγατε,
Διατεινόσασταν Ότι Ακούτε
Όσα Ποτέ Δεν Θα Μπορέσουνε Να Ειπωθούν ...
Αλίμονο Σε Εσάς Που Ενώ Δεν Γνωρίζατε Τίποτα
Διατυμπανίζατε Ονόματα Επικαλούμενοι Ότι Τα Ξέρετε ...
Αλίμονο Σε Εσάς Που Ενώ Δεν Θυμόσαστε
Υπενθυμίζατε Πράγματα Που Ουδέποτε Έγιναν ...
Αλίμονο Σε Εσάς Που Ξεχάσατε Όσα Σας Δόθηκαν ...
Αλίμονο Σε Εσάς Που Μονάχα Αδικείτε με κάθε σας πράξη
Ενώ Συγχρόνως Ομιλείτε Δημόσια Για Δίκαιο
Δίχως Να αισχύνεστε ...
Αλίμονο Σε Εσάς που Πετάξατε Το Χρυσάφι
Και Τα Άγια Μόνο και Μόνο
Επειδή δεν μπορούσατε να το Χρησιμοποιήσετε
Για να Συντηρείτε Τις ψευδαισθήσεις σας...
Αλίμονο Σε Εσάς Που Πιστέψατε
Στο Παραλήρημα Του Εγώ σας
μόνο και Μόνο Επειδή σας Έκανε Βασιλέα ...
Αλίμονο Σε Εσάς Που Είδατε Την Παραίσθηση
Να Ντύνετε Ενσυναίσθηση και Την Ακολουθήσατε ...
Αλίμονο Σε Εσάς Που Είδατε Την Ερμηνεία Κατάματα
Και Την Παρερμηνεύσατε γιατί Τα Μάτια σας
Ήταν Γεμάτα Δοκάρια ...

Ο Τρομερός  Σας Θρόνος  Σήμερα Κατεδαφίζεται!

Η Μεγαλειώδης Σας Παράσταση,
Σήμερα Τελειώνει!

Ο Πανάκριβος Ρόλος σας
Σήμερα Κατεβαίνει ...

Η Σπουδαία σας Αυλαία
Σήμερα Κλείνει ...

Το Φαντασιώδες σας Σενάριο
Είναι Πάντοτε Γνώριμο
Και Οι Εναπομείναντες Στρατιώτες Της Μνήμης
Έχουν Μάθει Απέξω Τον Κάθε σας Μύθο ...

Ες Αύριον Λοιπόν  Η Αποκωδικοποίηση
Των Ρημάτων Σας ...

Ες Αύριον Και Τα Γεννήματα Αυτών ...

Προσδεθείτε !  Ή Στιγμή
Της Αποκαταστάσεως Κατέφθασε ...

Στις Δώδεκα Ακριβώς,
Πρέπει Να Κάνουμε Αναγκαστική Αποσαφήνιση ...

Μαρία Νάντη

Άτιτλο (της Μαρίας Νάντη)

Μα Τον Θεό,
αν ήμουν Τυφλή,
θα ορκιζόμουν ότι είστε
λυσσασμένα σκυλιά

έτσι όπως σας ακούω
να τρώγεστε μεταξύ σας ...

Όμως τώρα που βλέπω,

μετά λύπης μου γνωρίζω
πως είσαστε άνθρωποι ...


Μαρία Νάντη

Ήταν Απλώς ένα όνειρο (της Μαρίας Νάντη)

'Ητανε στην αγκαλιά των γονιών της,
ήρεμη κι ασφαλής μέσα
στην απέραντη θαλπωρή του σπιτιού της
όταν αντιλήφθηκε πως δεν ήταν
τίποτε άλλο από ένα όνειρο ...

Δεν είχε ποτέ χαθεί ...

Δεν είχε ποτέ ξεχάσει ποιά είναι.
ποιός ήταν Ο Πατέρας, Η Μάνα, Τα Αδέλφια της ...

Δεν είχε ποτέ φύγει από το σπίτι της ...

Δεν βρέθηκε ποτέ ανάμεσα σε ξένους,
περιπλανώμενη σε άγνωστα μέρη ...

Ακόμη κι αυτό το φρικτό συναίσθημα,
πως κάποιος την είχε χωρίσει στα δύο,
πως την είχανε διώξει από την πατρίδα της,
πως πρόδωσε όλα όσα αγαπούσε,
πως περπατούσε σε μια απέραντη έρημο
κι έψαχνε διψασμένη να βρεί νερό,
πως έψαχνε πεινασμένη για λίγο ψωμί,
πως έψαχνε κουρασμένη κάπου να γύρει,
πως έψαχνε μέσα στο κρύο κάπου να ζεσταθεί,
πως έψαχνε κυνηγημένη κάπου να κρυφτεί ...

Όλα μα όλα, ήταν απλώς ένα όνειρο ...

Πάντα δίπλα της ήταν Η Μάνα να την σκεπάζει,
Ο Πατέρας να την νουθετεί,
πάντα εκεί, στο σπίτι της το πατρικό,
στην αγαπημένη πατρίδα της,
σε όλα εκείνα που πάντα θυμόταν
και που για μιά φευγαλέα στιγμή που είχε κλείσει τα μάτια της
και την είχε πάρει ο ύπνος, ήταν σαν να μην τα γνώριζε ...

Ήταν Απλώς ένα όνειρο ... Τώρα πέρασε πιά ...

Μαρία Νάντη

Ατιτλο (της Μαρίας Νάντη)

Τις νύχτες μου, εγώ,

τις ξόδευα κοιτώντας
τα Φεγγάρια σου,

νανούρισμα γλυκό
γινόμουν,

να μπορείς να κοιμηθείς,
να ονειρευτείς ...

Εγώ που ξύπναγα
στο φώς της Ανατολής σου
και άφηνα τον Ήλιο σου
τα πρωινά μου, να ζεστάνει ...

Αγάπη μου,
εγώ που πέθαινα,
κάθε στιγμή που έφευγες,

και έτρεχα
ξοπίσω σου, σώμα νεκρό,
να κλέψω οξυγόνο
απ`τον αέρα που ανασαίνεις ...

Για εσένα
αγάπη μου, εγώ,

Διάττοντας Αστέρας
πάντοτε να χάνομαι

μέσα στο άπειρο σου ...

Μαρία Νάντη 

-

Είμαι καλά αδελφέ (της Μαρίας Νάντη)

Είμαι καλά Αδελφέ .

Τα Όνειρα, δεν αντέχουν στο κρύο
κι έτσι, φυτεύω εφιάλτες να μου κρατάν
συντροφιά μες στις νύχτες, όμως είμαι καλά .

Κάποια πρωινά, Ο Ήλιος, έρχεται και μου χαμογελάει
και τα σύννεφα, πάντα με χαιρετάνε
όπως περνάν από Τον Ουρανό ...

Είμαι καλά Αδελφέ .

Το Άγαλμα, στην μέση της πλατείας,
δεν μου μιλάει ποτέ, δεν με κοιτάζει καν,
δεν μου ανταποδίδει ποτέ, κανένα του νεύμα,
δεν μοιράζεται καμμία του σκέψη μαζί μου,
όμως είμαι καλά .

Το απέναντι παγκάκι, κάθεται πάντοτε μόνο του,
γι' αυτό, κάποιες φορές, πηγαίνω και κοιμάμαι αγκαλιά του,
για να μοιάζει μικρότερη η μοναξιά μας ...

Είμαι καλά Αδελφέ .

Τις οδύνες που πέρασαν,
τις μέτρησε η υγρασία πάνω στα κόκκαλά μου
και τις λάξευσε ολάκερο τ' αλάτι των δακρύων μου,
πάνω στο πρόσωπο και στο σώμα μου,
όμως είμαι καλά .

Εδώ, Στην Μεγάλη Πολιτεία, τα σύρματα,
είναι πάντοτε μάυρα και τα σπίτια, πάντοτε γκρίζα,
όμως τα πράγματα, έχουνε εκσυγχρονιστεί,
γίναμε πιά ποντέρνοι, πολιτισμένοι,
πλασσάρουμε κάλπικες Καλημέρες,
χαρίζουμε χρεοκοπημένη ανθρωπιά,
πετάμε χάμω αποτσίγαρα κι άντε
και καμμιά δεκάρα για κάνα φτωχό
κι ύστερα, προσπερνάμε με ένα παγωμένο χαμόγελο
και μια ανάμνηση ζεστής αδιαφορίας ...

Είμαι καλά Αδελφέ .

Τα Χρόνια μου, γέρνουνε πιά κουρασμένα,
αλλά στην καρδιά μου,
υπάρχει πάντα χαραγμένη η λέξη :
- Κ Ο Υ Ρ Α Γ Ι Ο - ...

μονάχα να, τα πόδια μου δεν με βαστάνε
και τα χέρια μου τρέμουν,
τα ρούχα μου πολυκαιρισμένα
και βρώμικα πιά, δεν με χωράνε
κι έτσι, μ' εγκατέλειψε και η τελευταία μου ελπίδα,
όμως είμαι καλά .

Μόλις πέθανε Ένα Λευκό Περιστέρι
και δανείστηκα λίγο απ' το αίμα του
κι ένα κομμάτι Ψυχή για να σου γράψω ένα γράμμα ...

- Είμαι καλά Αδελφέ .

Αν περάσεις και με δείς να κοιμάμαι,
μην με ξυπνήσεις ...
θα είναι η πρώτη φορά
που κατόρθωσα να κλείσω για λίγο τα μάτια μου,
θα έχω φύγει για πάντα, όμως είμαι καλά .

 © Μαρία Νάντη -