Εικόνες,
μελωδίες, λέξεις, μυρωδιές.
Συνδέουμε
καταστάσεις και πρόσωπα τόσο αυθόρμητα με τις αισθήσεις μας. Σχεδόν
μηχανικά.....
Υπάρχουν
τόσες αμέτρητες επιλογές.....πως γίνεται κάθε φορά, να φτάνει μπροστά στα μάτια
σου, η ίδια μορφή;
Σαν
στοιχειό που δε λεει να φύγει. Ριζωμένο βαθιά μέσα σου..
Σαν από
χρόνια ξεχασμένη ακακία έχει απλώσει, στις γραμμές του μυαλού σου.
Ενα τραγούδι,
ένα τυχαίο στιχάκι κι ένα σκίτσο τρυφερό, δυο χεριών σφιχτά πιασμένα, αρκεί για
να τον δεις να τρέχει..
Αρκεί για να
ακούσεις την φωνή και το γέλιο του..
