Ο πόνος που κρύφτηκε στη φωλιά της άλωσης
…..δεν λύνει τα καρφιά της φυλακής.
Η αλήθεια που χάθηκε στα σοκάκια της πίκρας
…..δεν βρέθηκε στο διάβα του ονείρου.
Η αγάπη που σβήστηκε στο κύμα του σκότους
…...δεν ανάβει στο τζάκι του χρόνου.
Οι πόθοι που μαράζωσαν στο βωμό του λάθους
....δεν ξύπνησαν στην αγκαλιά της αγάπης.
Η θλίψη που άπλωσε στο γκρίζο της σκέψης
…...δεν στέγνωσε στη ζεστασιά των ευχών.
Ο έρωτας που μίσεψε στη ξενιτιά της απάθειας
….δεν γύρισε στο σπίτι του γέλιου.
Ο άνθρωπος που έσκυψε στους καημούς των ονείρων
…...δεν κέρδισε πόντους στα δώρα ζωής
Κι όμως, παντού υπάρχει ένας μικρός παράδεισος
.....κρυμμένος στις σκέψεις μας!!
Εύα Μαζοκοπακη
