Κανένα γράμμα μου
δεν πήρες
φίλη μου
κι αν έφτασαν
στα χέρια σου,
ξέρω_
δεν τα άνοιξες ποτέ.
Μη θαρρείς πως σου έγραφα
νέα.
Τα ίδια.
Τις πέτρες έσπρωχνα
πάλι για μήνες.
Τις σκάλωνα σε κάτι
αιχμηρές γωνίες,
αλλά κατρακυλούσαν
πάλι σε μένα.
Και το αυτό.
Σου έγραφα αριθμούς, ημερομηνίες
και τίλους τραγουδιών
που χορεύαμε αγκαζέ.
Κανένα νέο μου,
κανένα νέο σου.
Κι ας υπάρχει πάντα μια διεύθυνση
ένας αριθμός,
ένα δικό σου
δικό μου
κι ανάποδα
στο σαλόνι μου.
Χαίρε.
