Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020

Άτιτλο (της Μαρίας Ιωάννου Φίλη)

Περπατάω ξυπόλητη στην καυτή άμμο της ερήμου.
Σκέφτομαι πως βρέθηκα εκεί
Είναι όνειρο είναι αλήθεια;
Και όμως είναι αλήθεια, βρίσκομαι στην μέση της ερήμου!!
Τι ψάχνω  άραγε  αναρωτιέμαι, να πάρω πίσω την ζωή μου;
Την ζωή που μου έκλεψαν, που με πρόδωσαν ,που με κακοποίησαν;
Όχι τίποτα από ολα αυτά μόνο  την  όαση της ελευθεριας της ψυχής μου  .
Κατάλαβα ότι μπορώ να προχωρήσω μόνη μου είμαι δυνατή .!!

Η στιγμή αυτή η υπέροχη η μοναδική ήρθε και με πήρε από το χέρι και με τραβάει μαζί της στην όαση της ψυχής μου  και μου ψιθυρίζει ζήσε ζήσε μόνο για σένα !!
Ζήσε και μην αφήσεις ποτέ ξανά κανένα και τίποτα να  γίνεις έρμαιο στα χέρια του!
Κοίτα γύρω σου
δες τις εικόνες τις ομορφιές, ζήσε τις στιγμές τις δικές σου στιγμές για να δεις πόσο η ζωή και εσύ αξίζεις!!

Δεν καίει τα πόδια μου πια η καυτή άμμος της ερήμου αντίθετα νοιώθω την δροσιά της δικής μου όασης!!
Είμαι ελεύθερη, δυνατή, ζω!!
Ανοίγω τα χέρια και επιτέλους μπορώ να
φωνάξω δυνατά ΑΓΑΠΩ!!
Χαμογελώ !!


Μαρία Ιωάννου Φίλη


Άτιτλο (του Μιχάλη Ευαγγελινου)

Μια ζωή πλαστές απογραφές,
της πένας μου οι λέξεις…
Άκαιρες υπογραφές,
στου καιρού μου τις σκέψεις.
Απολογούμαι σαν μάρτυρας,
στης ιστορίας μου τη δίκη,
κατηγορίας ή υπεράσπισης
εδώ είναι η φρίκη:
-Προσπάθησα να ζήσω με μένα αλλά ζω χωρίς εμένα.

Μιχάλης Ευαγγελινός