Μητέρα (της Συλιας Χαδουλη)

Μητέρα

Κάρφωσες αστέρια

στο μέτωπο του ουρανού

για να φωτίζουν τις νύχτες μου

Κέντησες με τις ακτίνες του ήλιου

τις ωρες της ζωής μου

Έριξες ροδοπέταλα

στους δρόμους της ψυχής μου

Μάτωσες τα χέρια σου

ποτέ μην με αγγίξουν αγκάθια

Φώτισες τις λύπες μου

με τις διαμαντένιες στάλες

στις άκρες των ματιών σου

Άπλωσες τα μεταξένια φτερά

της στοργής σου και με έκρυψες

Χάραξες τους δρόμους της αγάπης

μέσα απο την αθωότητα των ματιών σου

Μηνυμα αγάπης Θεού

ο Αγγελος της ζωής μας

Συλια Χαδουλη

Τα Ονειρα της Θάλασσας

2015

Η μυροφόρος Άνοιξη (της Συλιας Χαδουλη)

Μυστηριακοι ψαλμοί σταλαζουν μύρο αφεσης

στις αιμορραγουσες φλέβες της μυροφορου Άνοιξης

Το πετρωμενο  φιλι του Ιούδα χαράζει με κοκκινες σταγονες

στις λευκες σελίδες του ημερολογίου της αιωνιότητας

θεατρικές σκηνές ζωής και θανάτου

Καταδίκες σιωπής σκεπάζουν την Πύλη του Παραδείσου με χρυση σκόνη σκουριάς 

Αρχαίοι Θεοί δικάζουν τις λευκες ωρες αγαπης που δεν δόθηκαν

Εκείνες τις ωρες που η Άνοιξη βάδιζε με τον αραχνουφαντο χιτώνα της

κεντημένο  με τα χρωματα της νεογεννητης αυγής,

μεςα στις εποχες του χρόνου.

Τα λυτά μαλλια της στόλιζε  ενα στεφανι πλεγμένο με τις επτά μικρες Πλειαδες 

και ολάνθιστους λεμονανθους

Κοράλλια, κοχυλια και θαλάσσιες ανεμώνες 

εξαγνισμένα από την μήτρα της αρχαιας θαλασσας

αγκάλιαζαν τα κρινοδακτυλα της

Σκόρπιζε σπόρους αγαπης στο υγρό χώμα της χώρας 

των ανθρωπίνων τοπίων θλίψης  

Ευωδιαστοί άνεμοι δρόσισαν  με πικρό μέλι τα διψασμένα χειλη των λειμώνων της απουσίας 

Ιεροτελεστίες μυστικές υψώνουν υμνωδιες αισθήσεων και παραισθήσεων 

Έφηβος ηλιος σφραγίζει την ιερή τελετουργία 

της αφεσης και της λύτρωσης.

Συλια Χαδουλη

Franz Xaver Winterhalter

Συνάξεις ουρανίων συμβόλων ενσκήπτοντας φωτος (της Συλιας Χαδουλη)

Ιερουργίες μυστικιστικού φωτος συνειδησιακης μαγειας διαχέονται 

στον αειφόρο λειμώνα των προσδοκιων

Θρυαλλίδες απεραντοσύνης αιωρούνται ως δρώντες άυλοι παρατηρητές

του χωροχρόνου της Θεϊκής ουσίας

Οίησις της σπαρακτικότερης κραυγής της συνειδησιακής επίγνωσης της φθοράς 

των ανθρωπίνων

Αυλητριδες ως ικέτιδες της κιβωτού της απεραντοσύνης της αιωνιότητας

κεντουν με πολύτιμους λίθους την ύστατη πορφυρα διαθήκη 

στον ουράνιο θολό  

Αραχνοΰφαντα πέπλα νόησης αδοτων αισθήσεων και παραισθήσεων φθαρτης ουσίας

ιπτανται ως φτερά εκπεσοντος Αγγέλου 

Ανθιζουν οι σαράντα γλώσσες του ουρανού στα Ιερά δώματα της επουράνιας

Απόλυτης Γνωσης της Καλοσυνης και της Άχραντης Αγαπης

Ζείδωρος οφις ως πανάρχαιο σύμβολο της θεϊκής ίασης εισχωρεί στις 

αιμορραγουσες φλέβες των δεσμών αίματος της ανθρωπότητας

Παρακλήσεις και ικεσίες συγχωρεσης αντανακλωνται εν μέσω ιερών ήχων  

των επτά σαλπιγγων της Αποκάλυψης

Πνεύμα Παναγαθον της Αλήθειας, Παναμωμη Μητέρα,

σκέπασε  με την στοργή Σου 

μέσω του ζωοδοτου φωτος της Αμωμης Σταυρικης Θυσίας της Υπέρτατης Αγαπης

τα δεινά της αιμορραγουσας ανθρωπότητας

Επουράνιες μυστικιστικές επικλήσεις και ικεσίες Ταγμάτων Αρχαγγελων 

των επτά εκκλησιών  σε συνάξεις ουρανίων συμβόλων ενσκήπτοντας  φωτος ευωδιάζουν  

προσφέροντες μύρο, λιβανιι και ελαιον ως πρεσβευτές των  πεδίων της  ανθρώπινης ουτοπικής ύπαρξης 

Αιτούνται και λαμβάνουν τα μέγιστα δώρα της Ίασης και της συγχωρεσης

από τα άυλα δάκτυλά της Υπέρτατης Αγνης και Αμωμης Θεότητας της αιωνιας Αγαπης.

Συλια Χαδουλη

Ικεσια φασματων θεϊκού φωτος (της Συλιας Χαδουλη)

Η Γεωμετρία του ευκλείδειου χώρου υποβάλλει την ύπαρξη της

στις διαστάσεις των πολύπτυχων χιτώνων  του αρχαίου δράματος 

της συμπαντικης ύπαρξης

Ηχούν τα άυλα  βηματα του αεναου χρόνου  στα αλαβάστρινα σκαλοπάτια

των συμπαντικων δομών του χωροχρόνου 

των φασματων φωτος και του σκότους, των ανθισμενων Πυλών του Παραδείσου 

και της Αβύσσου, των πορφυρων τοπίων Ερωτος και μικρών θανάτων συναισθηματων

Προσωπογραφίες ερωτος ιπτανται 

Υστεροφημίες  χαράσσονται στους επτά μακρινους ουρανους 

δια μέσω ακτίνων νοητών Ήλιων 

Μυστικές Ιερουργίες βλεμμάτων μικρών θεών σε περιδίνηση φάσματος

αλληλουχιών αδοτων χρόνων

Ικέτες της εύφορης γης των προσδοκιων και των αδοτων ονείρων

προσπίπτουν, κλείνουν το γονυ ευλαβικά

Δέονται στην μεγαλοσύνη της Αγγελιοφόρου των Ουρανών  

και της Άχραντης Θεότητας της Αγαπης

Εκλιπαρούν για την πλήρωση της τετάρτης συνθήκης των πεδίων της ουτοπικής γνωσης των ανθρωπίνων τραυμάτων

Υποκλίνονται στην μεγαλοσύνη του υπερουσιου της ιερης 

τελετουργίας  εκπλήρωσης των ικεσιών της φθαρτης ύλης 

των αιμορραγουντων σωμάτων 

Στρατιές ταγμάτων πορφυρων Αρχαγγελων εναποθέτουν 

ελεω φωτος μύρα, σμύρνα και έλαια στην Παναμμωμη Ιερότητα 

της Θεϊκής Αγαπης 

Μυστικιστικές ιερουργίες εξαγνισμού και αφεσης υψώνονται 

Αιτούνται τα Θεϊκά Δώρα  της θεϊκής ευσπλαχνίας, της Υπερτατης Θεϊκής θυσίας, 

της εξιλεωσης, της αφεσης και της ίασης των γήινων τοπίων 

της ανθρωπότητας 

Δέονται, ταπεινά ευγνωμονούν και ανυμνούν  την Άχραντη Θεότητα 

της Υπέρτατης Καλοσυνης,  Θεϊκής Σοφιας και Γνωσης 

Ευωδιάζει μύρα, σμύρνα  και λιβανι το στερέωμα καθώς ηχούν οι σάλπιγγες των Αγγέλων 

Σφραγιδόλιθος θεϊκής υπόσχεσης Αγαπης  μετουσιώνει  τους  

Αγγελικους Ύμνους σε αλληλουχίες φωτεινών συστοιχιών αστέρων

«Χαιρε Εςυ που γέννησες τον Σπορεα  των αγνών λογισμών»

Συλια Χαδουλη

Ευχαριστω πολυ για την Θαυμασια φωτογραφία της την εκλεκτή Krystallia Ioannidou

Άτιτλο (της Συλιας Χαδουλη)

Μυστικιστική Ιερουργια της πανάρχαιος θρησκείας υψώνεται εξαγνίζοντας την απεραντοσύνη του σύμπαντος κοσμου
Παραδίδεται γυμνή η ψυχη στην αίγλη ενός ονείρου
ντυμένου με πορφυρη τήβεννο και ακάνθινο στεφανο μετουσιωμένων παρελθοντικών ανομημάτων
και ιαματικών σιωπών ληθης
Σκαλίζει η αλφαβητος των άστρων με τις ακρες των χρυσών  γραμμάτων
της  ποιήματα αισθήσεων και παραισθήσεων
Δάκρυα αστεροειδών κεντουν  τα πέπλα της νυχτας  με αστρικά μαργαριτάρια
φωτίζοντας την ουτοπική αναζήτηση  των Κρεμαστών Κήπων της Βαβυλώνας
Άμωμος θυσία τα θραύσματα των ανθρωπίνων συνειδήσεων στο βωμό
των αιωνιων αιμάτινων τραυμάτων  της δακρυσμένης αιωνιότητας
Μύστες ψαλμών ικεσιας και αφεσης προσδοκούν την Αναγέννηση του ζωοδοτου Φωτος
ως την Εσχάτη Ικεσια εκπλήρωσης της γενεσιουργου θυσίας του Υπερουσιου Ενός Κυρίου ημων,
των μικρών εσωτερων σταυρικων  θανάτων των προσδοκιών εγκόσμιων τόπων,
των φασμάτων  τραυμάτων αιματος, της προδοσιας των ρόδων, της γήινης ουτοπίας των πάντων
Ικετεύομεν  Σε
Ιέρεια της αγνότητας του άμωμου φωτος της υπέρτατης Αγαπης
σφράγισε με μύρο ροδοπέταλων ως σφραγιδολιθο  της ιερότητας της  ύπαρξης σου
τα αιματινα τοπία της ύπαρξης των ανθρωπίνων.

Συλια Χαδουλη

Μορφές Αθανασίας Αιωνιας Αγαπης (της Συλιας Χαδουλη)

Ένας λευκος Άγγελος έχασε τα βηματα του
στην ομίχλη ενός υγρού βλέμματος αγαπης
Άφησε τα φτερά του αφόρετα σε μια γωνία
κρυμμένα στις σκιές του δωματίου της
Ορκίστηκε με το χέρι στο μέρος της καρδιάς
Αιώνια Αγαπη κοιτώντας την βαθιά στα ματια
Τα δαχτυλα της Χάραξαν ανεξίτηλα το όνομα της πάνω στο σωμα του
Τα ίχνη της παρουσίας της έσβησαν στα σκαλοπάτια του χρόνου
Φυλακισε εντος του τα αλώβητο παιδικό  βλεμμα της αθωότητας της
Σφράγισε με ενα φιλι τις ωρες της αγαπης
μεσα σε κοχύλια πορφύρας 
Θραύσματα πολύτιμα κόλλησαν στα δαχτυλα του
Αγκάλιασε τρυφερα με τα ματια του με χρώματα
διαφανου νερού την ανάμνηση της
Έσκαψε μεςα του και  τα έκρυψε ολα
τρυφερα στην πιο βαθιά τσέπη της ψυχης του
Πανάρχαιος θρήνος όταν την φλόγα ενός κόκκινου έρωτα
σβήνει η πνοή ενός ανελέητου παγωμένου ανέμου
Σκουριά αιώνων ειχε το μαχαίρι που έξυσε βαθιά την πληγή του
Στάχτες νοτισμενες από τις φλέβες του σκορπίστηκαν στο πάτωμα
Ονειρα προδομένα
Αναμνήσεις  χωρίς οίκτο
Μορφες αθανασίας 
ανάσαναν τα ματια του.

Συλια Χαδουλη

La  Annunciazione

Το βλεμμα της φθινοπωρινής μελαγχολίας (της Συλιας Χαδουλη)

Τα ματια της μελαγχολίας  του φθινοπώρου αχνοφεγγιζουν στις παλάμες του νερού
Ρέει μεσα στις φθινοπωρινές σταγονες της βροχής
Χαρίζει την στοργή της στις θάλασσες των χρυσοκκοκινων φύλλων που καλύπτουν
τα μαρμάρινα σκαλοπάτια σφραγισμένα από τις ρυτίδες του χρόνου
Μοιάζουν με δάκρυα που σκαλίζουν αδοτες λέξεις αγαπης στα νοτισμένα τζάμια
από το μοναχικό ξωκλήσι
Στέκει αμίλητο στην άκρη του λειμώνα της απουσίας
Απλωμένα κλαριά σαν χερια που απλώνονται στους μακρινούς ουρανούς σε ικεσια
αγκαλιάζουν τους πάλλευκους τοίχους του
Πεταλούδες μιας λησμονημενης Άνοιξης εναποθέτουν ενα στεφανι από κατάλευκα κοχυλια
αγιασμένα στις αιώνιες χρυσές αμμουδιές,
χρωματα ηλιοβασιλέματος που ευωδιάζουν μέλι και πορφυρα
και στεφανώνουν τα φτερά τους,
άνθη γιασεμιών και ενα τρυφερο φιλι αποχαιρετισμού
στα διψασμένα χειλη των φύλλων
Στις υπέρτατες συντμησεις των πέτρινων βημάτων του χρόνου
κλείνω το γονυ δέομαι και ικετεύω
Ποτε μην λησμονηθούν τα άυλα  ονειρα και τα τοπία των ανθρωπίνων τραυμάτων
που αφέθηκαν στην Ιερότητα και την ευσπλαχνία των δακτύλων της Θεϊκής Αγαπης.

Συλια Χαδουλη

Η Ιερή μορφή της Αγάπης (της Συλιας Χαδουλη)

Δροσοσταλίδες θαλασσινού νερού και αλατιού μίας έρημης
ακρογιαλιάς του Αυγούστου απλώνονται στους υπερτατους κόσμους του σύμπαντος
Αηχες σιωπές, απουσίες αλλότριων εποχών και θνητών ερωτών
σχηματίζουν ομόκεντρους κύκλους αισθήσεων και παραισθήσεων
Σπονδή Θείας Κοινωνίας άρτου και οίνου σφράγισε το δάκρυ
Εκείνο που ένωσε σε ιερό όρκο Αγαπης τα σώματα
μέσα στις ομίχλες που η μνημοσύνη καλυπτει την ύπαρξη της
Ευωδιάζουν οι πληγες των ηλων μέλι, σμύρνα και λιβάνι
Έχουν την αφη θεϊκής αφεσης
Πυρριχια ίχνη σκαλίζονται στην άμμο της γης
Πορφυροι Άγγελοι κρατούν σφραγισμένους στα ακροδάχτυλα τους
τους χρησμούς της πληγωμενης μορφης της Αγαπης
Μυστικιστικοι ψαλμοί εξαγνιζουν το σωμα της
με ικεσίες Αγγέλων σε τελετουργίες τοπίων αιωνιας ληθης και συγχώρεσης.
Στεφανι με άνθη γιασεμιών στολίζει τα ξεπλεκα μαλλια της
Ανεσπερο φως αχνοφεγγιζει το παλευκο φόρεμα της κεντημένο με χρυσες κλωστες αστεριών
Βαδίζει αφήνοντας άυλα ίχνη στο ουράνιο στερέωμα προς τις
ανθισμενες Πύλες της Αιωνιότητας.

Συλια Χαδουλη