Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

Με λένε αγάπη (της Μαίρης Σουρλή)



Η ανάσα της αγάπης
ρέει στις φλέβες μου,
γονιμοποιεί τις σκέψεις μου.
Είμαι του ήλιου μια ηλιαχτίδα.
Πολλαπλασιάζω τα μπουμπούκια
που ’χουν φυλακισμένο το Σ’ αγαπώ.
Παρηγοριά κι ελπίδα.
Παρουσία απτή στην απουσία.
Ζωγραφίζω πορφυρόχρυσες στιγμές,
φωτεινούς ουρανούς σε αγκαλιές.
Θα με βρεις στην καρδιά
Στο επόμενο χάδι των αισθήσεων
Στο μαγικό άγγιγμα
του χαμόγελου στα πρόσωπα.
Στον ψίθυρο της χαράς…
Στη σάρκα της ποίησης
Στην ουσία του σπόρου
Στο ανοιχτό παραθύρι
Στο φως, στη βροχή
Έγχρωμες νότες ουράνιου τόξου
τραγουδούν ερωτικά στην ψυχή.
Θα με βρεις στην αρμονία…
Στης ζωής την επιθυμία…
Στη γλώσσα των θαυμάτων
Στων άστρων τη λάμψη.
Πιστεύω στην αγάπη!

Μαίρη Σουρλή



Αφανής ήρωας (της Άρτεμις Κριμιτσα)



Αφανής ήρωας η καρδιά,
μοναδικό της όπλο ο κτυπος
στις ραχοκοκκαλιες της μέρας τριγυρνά
με σφαίρες αγάπης οχυρωμένη
στην κάννη ενός τριαντάφυλλου ανθισμένη!!

"Άνθρωπο" υπομονετικά προσμένει
τον δύσβατο δρόμο της ειλικρίνειας
από το φαράγγι της αλήθειας
από το πυκνό δάσος του σεβασμού
ποιος θα τονε διαβεί,
με τις σφαίρες τις να τον πυροβολήσει
αγάπης χείμαρρος να πλημμυρίσει!!!

Λίγοι τολμούν να τονε δρασκελισουν
μα....όποιος τον καταφέρει
ενας άλλος ουρανός, πιο γαλανός
μες στη ψυχή του ροδοπέταλα,
η αγάπη θε να του φέρει!!!!

Άρτεμις Κριμιτσα

ΘΑΛΑΣΣΙΝΉ
Από την καλντέρα της ψυχής μου!!!