Γυμνώνω ένα στείρο
όνειρο ανακαλώντας
την μορφή σου ...
Ανακαλύπτω σε μια
στιγμιαία αναλαμπή
την σκιά σου να με
αναζητά σε μια περίεργη
στιγμή... διασχίζοντας εποχές
Συμπυκνωνω δύο λέξεις
να σωθώ η να χαθώ ...
σε ένα τεθλασμένο άπειρο...
Ταξίδι στο χώρο της ποίησης και του λόγου. Ένας χώρος έκφρασης ανοιχτός σε όλους.
Γυμνώνω ένα στείρο
όνειρο ανακαλώντας
την μορφή σου ...
Ανακαλύπτω σε μια
στιγμιαία αναλαμπή
την σκιά σου να με
αναζητά σε μια περίεργη
στιγμή... διασχίζοντας εποχές
Συμπυκνωνω δύο λέξεις
να σωθώ η να χαθώ ...
σε ένα τεθλασμένο άπειρο...
Με το λίγον ανανέωσα
την ψυχή μου σήμερα
Την έβγαλα απ’ τη νάρκη της απραξίας και
την ταξίδεψα έξω από μένα
Έβαλα μπρος τη μηχανή της φαντασίας,
σπίναρα και άνοιξα δρόμο
προς τη θάλασσα να πνίξω
τις ανησυχίες της
Περπάτησα ανυπόδητη
στη σγουρή ακρογιαλιά
Ανάσανα μυρόβλητο απέραντο
Και επέτρεψα στον εαυτό μου
Την ατασθαλία της ευχαρίστησης....
Μια μικρή βόλτα
αντίδοτο της μελαγχολίας
μεγάλωσε την κάμαρη του σπιτιού
στερέωσε τα βήματα
που κινδύνευαν να χάσουν τα ίχνη τους
και.. έριξε περισσότερη ζάχαρη
στον καφέ της παρηγορίας
Δεν είναι λίγο να σαλεύεις
το ασάλευτο....
Σε κείνη τη δυσθυμία που παλεύεις
να γυρνάν αίφνης μπούμεραγκ
οι όποιες απαιτήσεις της..
Να αλιεύεις στίχους και
να χαμογελάς ειρωνικά
στον covid δεκαεννιά
.
Η ελάχιστη ικανοποίηση
Έστω και με τη μάσκα της προφύλαξης
Είναι για μένα η μεγαλύτερη ηδονή....
Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή
"ΗΔΥΑΛΓΟ ΑΓΓΙΓΜΑ"