~Κάτω τα χέρια~ (της Μάρθας Καναρη)

 

Μην μου μιλάτε για πατρίδες πουλημένες

και για ναυάγια θαμμένων πειρατών.

Εδω είναι ο τόπος των ανθρώπων που αγαπούνε!

Εδώ είναι ο τόπος των χαμένων  ποιητών!

Κάτω τα χέρια σας απ' ότι αγαπάω!

Θέλω ελεύθερος στον κόσμο μου να ζω.

Κάτω τα χέρια σας αφήστε με μονάχο!

Μην μου λερώνετε το όνειρο αυτό...( ρ) 

Μη μου μιλάτε για γραβάτες και κυρίους,

που δεν αγάπησαν ποτέ αληθινά!

Που ξεπουλήσαν στο παζάρι τη ψυχή τους

και  καταφέρανε να ζουν με δανεικά !

Κάτω τα χέρια σας απ ότι αγαπάω!

Είναι δικό μου και το πλήρωσ' ακριβά!

Ετσι όπως ξέρουν να πληρώνουν οι αλήτες,

καθώς πεθαίνουν στην αλάνα μια βραδιά... (ρ)

Μάρθα Καναρη

Χέρι με χέρι (της Νάνσυ Μπασδέκη)

Βαθύ σκοτάδι απλώθηκε

ουδόλως με τρομάζει

το χέρι σου ν'αγγίζω

σπειροειδείς φιγούρες 

πολύχρωμοι σηματοδότες

διάδρομο ανοίγουν φωτεινό

μια σκέψη πλανάται μονάχα

απλώχερα 

το χάδι σου να νιώσω

το τέρας που ξεπήδησε

να φοβηθεί

η ασχήμια δειλιά

στης ωραιότητας το σφρίγος

μη  σταματάς να με αγγίζεις

χέρι με χέρι 

τρομοκρατώντας 

τους οιωνούς που στην αυλή ξαπόστασαν

το γέλιο να μαράνουν

δέξου το ροζ φιλί 

πυρ

τον πάγο στα φτερά να λιώσει

να πλατσουρίσουν στης ηδονής τον λάκο

της νιότης δροσοστάλες

άνεμος άγριος πλησίασε

ποδοβολώντας

την όραση έσβησα

κλείδωσα την ακοή

στη  συμφορά ουδέποτε ευαρεστήθην

το τρένο της φυγής εχάθη

σ'έναν σταθμό

ερείπιο αναπαλαιωμένο

ξεμείναμε 

κάτω από υπόστεγο υγρό

το φως να τρεμοπαίζει

μη σταματάς να με αγγίζεις

το σκότος θα διαλυθεί

χέρι με χέρι

 

Νάνσυ Μπασδέκη