Παρακαμπτω τα λόγια των αθλίων
κλείνω τα αφτιά μου
στο χειροκρότημα των υποκριτων.
Η ζωή έχει ένα βαθύτερο νόημα και έναν σκοπό...
Ω! Σας παρακαλώ!
Χαμηλώστε λίγο τις φωνές της έπαρσης,
θέλω να ακούσω το τραγούδι των πουλιών
και το ερωτικό κάλεσμα των κυμάτων.
Κλείστε στις χούφτες σας σφιχτά το προτεταμενο σας δάχτυλο.
Εγώ ο ψεύτης, ο κλέφτης
και ο φονιάς εγώ.
Μα πριν λερωσετε το μαχαίρι σας από το αίμα μου,
κοψτε ψωμί και χορταστε την πείνα του εγωισμού σας.
Και πριν διαμελισετε την σάρκα μου,
πιείτε κρασί να ξεδιψασετε το μίσος σας...
Έπειτα με ήσυχη συνείδηση κοιμηθείτε,
όλοι εσείς οι δίκαιοι του κόσμου και οι καλοί...
