Τα όνειρα μου σκαρφαλωμένα
στης αγρύπνιας μου το δέντρο,
μετράω τα φύλλα του
προσμένοντας να έρθουν
να φωλιάσουν στα γερτά ματόκλαδα...
Τους τάζω υπακοή και πλήρη ελευθερία..
Το σώμα μου καράβι, για τα ταξίδια τους
στο απέραντο της φαντασίας...
Κωπηλάτες, οι λέξεις μου οι άναρχες...
Εκεί ψηλά κρεμασμένο στο κατάρτι,
ανεμίζει το μπαϊράκι της ελπίδας μου...
Η σελήνη γέμισε τον κύκλο της
και μας δείχνει ασημένιο δρόμο...
Τριγύρω μου απλώνουν τα πανιά
όμορφοι ναύτες μου, αστέρια...
Σου παραδόθηκα όνειρο μου,
έλα σαν κουρσάρος
και κάνε ρεσάλτο στο καράβι μου...
Δεν θα σου αντισταθώ άλλο,
Κυρίευσε με.....
Ελένη Ταϊφυριανού
