Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019

Μια αφιέρωση με σημασία (του Κωνσταντίνου Τσατσομοιρου)

Κι αν κάποτε εκδοθεί,
ανθολογία ποιημάτων μου,
ένα αντίτυπο μόνο θα τυπώσω!
Γνήσιο και υπογεγραμμένο θα σου δωθεί
πρόθυμα στη ματιά!
Αδιόρθωτο, σαν μια διάφανη αλήθεια!
Γιατί η ψυχή δεν επεξεργάζεται συμπεριφορές!
Και η καρδιά δεν διυλίζει συναισθήματα!
Θα απαιτήσει λοιπόν στον ορίζοντα της μοιρας,
να ταυτιστεί με τη δική σου ποίηση,
και νοερα θ' ακολουθει,
τις χαρές σου και στις λύπες!

Μόνο λίγο ξεθωριασμένη η γραφή,
απο το δάκρυ,
και ιδρωμένες οι σελίδες από τον κόπο
της εμμονικης συνυπαρξης!
Εκεί, μην το διαβάσεις!
Θα 'ναι σε γλώσσα άγνωστη!
Κοίταξε μόνο... στις αφιερώσεις!
Ισως ακόμα,  μπορείς να διακρίνεις τα χρώματα,
στον επίλογο της κομμένης σάρκας!

Το κόκκινο του πάθους - τι άλλο -?
Γαλαζιο οι στιγμες!
Στο γκρι οι εμμονές μας!
Στο κίτρινο οι πίκρες!
Στο μαύρο απουσία!
Μην ψάχνεις όμως πουθενά,
για το λευκό, της αδιαφοριιας!
Αυτό δεν βάφτηκε ποτέ!


Κωνσταντίνος Τσατσομοιρος



Όλα του γάμου δύσκολα (της Βηθλεέμ Νασλα)


Όλα ήτανε έτοιμα
ο γάμος να γενεί
κι η νύφη ετοιμάστηκε
χωρίς να χτενιστεί.
Το νυφικό το φόρεσε
όπως της είχαν πει,
χατίρι δεν εχαλασε
γιατί θα ταν βαρύ.
Της μάνας της τη θέληση
ακολούθησε πιστά,
της πεθεράς τα έθιμα
κι αυτά ήταν σεβαστά.
Εκείνη άλλα ήθελε
κι άλλα η καρδιά ζητούσε
μα ο κόσμος την εκραταγε
στο χέρι και γλεντούσε.
Εκαθισε και σκέφτηκε
πως έφτασε ως εδω
κι αντί γοβακια φορεσε
all star να σε χαρώ.
Της αρεζε πολύ το ροζ
της θύμιζε κουφέτα,
κι ήταν και άνετα πολύ
δε χώραγε κουβέντα.
Κι αν εφτανε στην ώρα της
μπροστά στην εκκλησιά,
στα πόδια θα το εβαζε
χωρίς βαριά καρδιά!