Πόσες φορές ντύθηκες ψυχή μου το γιορτινό σου φόρεμα
εκείνο το άσπρο με τα κόκκινα τριαντάφυλλα
τις βελονιές του ήλιου στον ποδόγυρο
και με τις τσέπες άδειες αδημονούσες να γιομίσουν εκπληρώσεις,
έτρεχες εκεί που νόμιζες θα έχουν πανηγύρι
ύστερα γύριζες πάντα με χαμηλά τα μάτια
σκιάδι τα βλέφαρα στα μάγουλα
και η μπογιά μαύρο ρυάκι να ξεπλένει τη λίγη χαρά
να λεκιάζει το καλό το φόρεμα
και σταγόνες πίκρας να στάζουν στην ψυχή....
Δώρα Μεταλληνού
