Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2023

Χορηγός καρδιάς (απόσπασμα) (της Σοφίας Τανακίδου)


 Θα την αγαπώ!


«Παππού μάλλον θα βρέξει κοίτα τα σύννεφα πόσο μαυρίσαν…»

«Ας βρέξει, δεν είμαστε κι από ζάχαρη παιδί μου. Πότε θα έρθει το τρένο;»

«Αργεί ακόμη παππού…»

«Τότε γιατί ήρθαμε τόσο νωρίς εδώ;»

«Ήθελα να μιλήσουμε παππού λίγο πριν έρθει. Μόνοι μας! Ήθελα να σε ρωτήσω αν μου θύμωσες…»

«Γιατί να σου θυμώσω παλικάρι μου;»

«Που παράτησα το στρατό…»

«Κανείς δεν παρατάει το στρατό παλικάρι μου, όλοι στρατιώτες είμαστε της ζωής, εκεί που πας τώρα ξέρεις πόσοι πόλεμοι σε περιμένουνε; Καλό είναι λοιπόν όταν πολεμάς να πολεμάς γι’ αυτό που αγαπάς, αλλιώς ούτε θα παλέψεις, ούτε θα χαρείς την νίκη!»

"Θα βρέξει παππού και ξέχασα να σου πάρω ομπρέλα. Πώς θα γυρίσεις πίσω;»

«Πίσω; Κι εγώ που νόμιζα πως θα με έπαιρνες μαζί σου…»

«Αχ βρε παππού, μακάρι να ερχόσουνα μαζί μου, όλο φεύγω κι όλο σε αφήνω πίσω…»

«Έτσι κάνουν τα αετόπουλα, πετούν μακριά και ψηλά, δεν σε μεγάλωσα εγώ για να σε κρατώ πίσω… αχ αν ήμουν νιος τώρα θα πετούσα κι εγώ μακρύτερα απ’ όσο δε φαντάζεσαι…»

«Βρέχει παππού!»

«Μέσα σου μόνο γιε μου…»

«Κοίτα την, αυτήν την νεράιδα πως στέκεται μες στη βροχή, πονάω παππού που βρέχεται η ψυχή της… κρίμα που δεν πήραμε ομπρέλα».

«Έχεις τα φτερά σου, πήγαινε να την σκεπάσεις…»

«Φοβάμαι μήπως την τρομάξω…»

«Γι’ άλλο να φοβάσαι γιε μου… οι νεράιδες κλέβουν τις καρδιές…»

«Δεν έχω παππού καρδιά, τι να μου κλέψει;…»

«Έχεις… στο τρένο είναι, έφτασε η ώρα, ανέβα…

βιάσου πριν φύγει…»

«Φεύγω… αντίο παππού…»

«Το εισιτήριο σας;»

«Ορίστε!»

«Εσείς είστε ο Στέφανος; Σας περιμένει στο πρώτο βαγόνι…»

«Ποιος;»

«Η καρδιά σας… θέλει να γνωριστείτε πρώτα… να ελέγξει αν την αξίζετε… να βεβαιωθεί πως θα την αγαπάτε… ο κάτοχος της θέλει να είναι σίγουρος… η καρδιά αυτή έχει όνειρα, μην τα ανακατώσετε, κι ένα κομμάτι της καρδιάς της αγαπημένης του…»

«Το ορκίζομαι! Θα την αγαπώ... Θα την αγαπώ!»


«Όλα καλά! Ξυπνάει το παλικάρι μας! Μας τρόμαξες λίγο που δεν ξυπνούσες! Ποια θα αγαπάς Στέφανε;» η φωνή του γιατρού που τον ξύπνησε από την νάρκωση έφτασε σαν βάλσαμο στα αυτιά του.

«Την καρδιά μου!»

«Κι εγώ που νόμιζα κάποιο κορίτσι…»

«Έχει διαφορά; Το κορίτσι είναι μέσα στην καρδιά μου ήδη…»



Σοφία Τανακίδου



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου