Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2020

Το κακό που κάνουμε μας περιμένει λίγο πιο κάτω (της Κατερίνας Πανταλέων)


Ναι.
Το ξέρω!

Το λαβωμένο πουλί το χτυπάς πιο εύκολα.

Όπως το ραγισμένο τζάμι, εύκολα κι αυτό το σπας σε μύρια κομμάτια…

Όμως πέστε μου!

Γίνεται να χτυπήσεις ένα λαβωμένο πουλί και να μην πιτσιλιχτείς από το αίμα του;

Γίνεται να σπάσεις με τη γροθιά σου ένα ήδη ραγισμένο τζάμι και να μην τη ματώσεις κι αυτή;

Ακαριαία θα περάσουν θραύσματα στο αίμα σου και θα το στοιχειώσουν για πάντα!

Από κανένα κακό που προκαλούμε δε βγαίνουμε αλώβητοι.

Θηλιά γίνεται…
και μας περιμένει λίγο πιο κάτω…

Κατερίνα Πανταλέων


Άτιτλο (του Κωνσταντίνου Μήλιου)


Πρέπει να γίνεσαι πιο  προσεκτικός
στην αγάπη
γιατί αφιερώνεις
ακόμη και τα τελευταία ηλιοβασιλέματα
του Αυγούστου
σε οτι αγάπησες.
Τον χειμώνα χάνονται οι  αγκαλιές
στου παγωμένου ανέμου  τις ανάσες..
Κρύβονται στα σοκάκια
εκεί που τα στόματα λαλούν
στρίβοντας τα λαρύγγια
της αμυαλιάς

Κωνσταντίνος Μήλιος