Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2021

Πονάω (της Μαντώ Μπογιαννη)



Πονάω.
Μιλάω, γελάω, κάνω χαβαλέ.
Πονάω. Στο σώμα, στη ψυχή.  Προσποιούμαι. Είναι εύκολο... Ετσι κι αλλιώς δε νοιάζεται και κανένας. Δε χρειάζεται να προσπαθήσω πολύ για να πείσω...
Είμαι άυπνος με καφέ και τσιγάρο στα χέρια. 
Δεν έχω αντοχές για κάτι περισσότερο. 
Ίσως να εχω βαρεθεί, ίσως να έχω κουραστεί, ίσως...
Είχα καιρό να σκεφτώ ένα τέλος για την ιστορία μου. 
Να θέλω να κοιμηθώ αλλα να μη θέλω να ξυπνήσω...
Και τα μάτια μου βουρκώνουν και ο χρόνος τρέχει κι εγω απλά τον κοιτάζω να με προσπερνά γιατί δε μπορώ να σύρω ούτε τις σκέψεις μου πλέον.
Η ζωή είναι ωραία, μην αγχώνεσαι, μην φέρεσαι έτσι στον εαυτό σου.
Λόγια...
Μόνο που κανείς δε μπορεί να καταλάβει ότι έτσι δε φέρεσαι επειδή το επιλέγεις. 
Έτσι αντιδράς επειδή άλλοι επέλεξαν για την ζωή σου.


Μαντώ Μπογιαννη