Κράτησα ψηλά τα δυό μου χέρια.
Πήρα το φεγγάρι αγκαλιά.
Πήρα το φεγγάρι αγκαλιά.
Κι είδα από κοντά όλα τ' αστέρια.
Πάνω σ' ολομέταξη ποδιά.
Άλλαξε η ζωή στενό σοκάκι.
Γύρισε σελίδα η ματιά.
Δύο ζωές χαμένες απ' το χάρτη.
Σβήσανε του πόθου τα φιλιά.
Πάνω στο φτερό του αεροπλάνου.
Κοίτα πως φαντάζει από ψηλά.
Έρωτες του κόσμου αυτό το κάτι.
Καίγονται απόψε σαν κεριά.
Κι όμως ένα αστέρι πιό φευγάτο.
Φέγγει στης βραδιάς τη σιγαλιά.
Πάνω από του χρόνου τον καθρέφτη.
Είδα τη ζωή να μου γελά.
Έβαλα γλυκό να την κεράσω.
Δυό σφηνάκια κόκκινα φιλιά.
Ήθελα απόψε να ξεχάσω.
Τα ψαλιδισμένα μου φτερά.
Πήρα μιά ανάσα οξυγόνο.
Φούμαρα τις στάχτες σου μετά.
Κι ύστερα σε μία λαιμητόμο.
Έκοψα στα δύο την καρδιά.
Φίλησα στα χείλη το φεγγάρι.
Κι άνοιξα τα χέρια μου ξανά.
Άλλη αγάπη να'ρθει να σε πάρει.
Μέσα απ'την δική μου αγκαλιά.
