Πήρες το όλο της ζωής μου
Κι μ' αφησες το τίποτα
Λυσσομανούν οι σκέψεις
Ψάχνοντας στα ανείπωτα
Την μορφή σου κλείδωσα
Μεσ' της καρδιάς τα βάθη
Πριν ο άνεμος φυσήξει
Και το παρελθόν σκορπίσει
Ξέρω αυτή η προσμονή
Μια άκυρη ελπίδα
Το αύριο που έρχεται
Προβλέπει καταιγίδα
Την λύτρωση αναζητώ
Στη λήθη και στο χρόνο
Να τιθασεψει την ψυχή
Να αψηφά τον πόνο
Η μόνη αλήθεια τελικά
Πλανιέται στο σκοτάδι
Μέσα στου Άδη τη σπηλιά
Φαντάσματα να πολεμά
Κλειώ Μαλαγάρη
