[Στιγμές με τον πατέρα] (της Χρυσαυγής Τούμπα)

Στο τετράγωνο του παράθυρου, στο παλιό σπίτι που έβλεπε στη θάλασσα...
Που ξορκίζουμε με γέλια την μπόρα ''που πλημμύρισε τη θάλασσα'' είπα εγώ
που ''μπόρα είναι θα περάσει'' είπες εσύ
που ο αέρας παρασέρνει την ξαπλώστρα σου, τα γυαλάκια που φόραγες να διαβάζεις, την πετσέτα σου
που κόπασε η μπόρα
που η σιωπή επέστρεψε στο σπίτι μαζί με τον ήλιο
που κόπηκε το ρεύμα

Ένα βράδυ που μετράγαμε αστέρια
Που καθόμαστε στα σκαλιά με το φανελάκι εσύ
που τα χέρια σου μου φάνηκαν θεόρατα
που οι παλάμες σου, όπως μου κράτησες το χέρι, τις ένιωσα αδρές
που έριξες στην πλάτη μου το κίτρινο φούτερ

Πρωινός ήλιος ανοιξιάτικος στην κουζίνα
Που ''θα φτιάξουμε τηγανίτες'' είπες εσύ
που απόρησα
που η κόκκινη κουτάλα ακούμπησε στο τηγάνι και τσιτσίριξε το λάδι
που ο καρπός σου έκανε την τέλεια κλίση σαν σεφ
που ήταν πεντανόστιμες

Που στις εννιά έφυγες
που η κόκκινη κουτάλα έμεινε στον νεροχύτη
''να μουλιάσει'' είπε η μάνα

Που έφυγες κι ό τι απόμεινε από σένα φθίνει και το νερό το απομακρύνει.

Χρυσαυγή Τούμπα

Έχω εσένα (της Μπέττυς Κουτσιου)

Πόσο πολύ είχα εξαντληθεί..
Να παριστάνω την ευτυχισμένη μακριά σου.
Πόσο σε είχε ανάγκη εκείνο το μικρό κορίτσι που θήλαζε μέσα μου καημούς και λύπες.
Σε απαιτούσε συνέχεια και είχε αγκιστρωθεί πάνω σου..
Σαν να ήτανε εκείνο το κύμα. Σαν να ήσουνα εσύ ο βράχος.
Πριν ακόμα έρθεις, εκείνο είχε κόψει λουλούδια και σε περίμενε στην άκρη του δρόμου.

Τώρα πια δεν έχω καμιά ιστορία να πω.
Γεννήθηκα όμορφη από την δική σου αγάπη..
Γεννήθηκα ευλογημένη..
Έχω Εσένα..
Ένα λιμάνι που είμαι για πάντα προστατευμένη..
Ένα κορμί που το άγγιγμα του γιατρεύει όλες τις πληγές.

Έχω Εσένα.
Που τα χέρια σου είναι ενας τέλειος κύκλος γύρω μου.
Που δεν κρατάς κρυμμένα όπλα στα φιλιά σου.
Που σε ανύποπτο χρόνο ήρθες διστακτικά και μου έκλεψες όλα μου τα μυστικά που  κρατούσα καλά φυλαγμένα.
Που μου ζωγραφίζεις όλους τους ήλιους στα μαλλιά..
Που με προστατεύεις σαν μητέρα ..
Σαν πατέρας..
Σαν Άγγελος..
Σαν ουρανός..

Έχω Εσένα.
Τώρα πια δεν έχω, καμιά ιστορία να πω.
Στο τέλος του ονείρου θα σε περιμένουμε..
Είμαστε εγώ και το μικρό εκείνο κορίτσι μέσα μου..
Νεογέννητες.
Ολόλευκες..
Και  οι δύο απο την δική σου αγάπη.

Μπέττυ Κουτσιου