Αλλοτε ειμαι κατασκευη γυαλινη...
Αλλοτε απο ατσαλι...
Και τα παραθυρα μου
κι αυτα ειναι κατα περιπτωση
απο υλικα περιεργα...
Ο πανδαματωρ χρονος υποκλιθηκε στην ευρηματικοτητα μου
αφησε ακλαφτους πονους για στιγμες λυτρωσης.
Καθε φορα μια αλλη πραγματικοτητα
μου φανερωνεται με αλλα υλικα.
Γιατι την αλλη με υλικο ανθρωπινο,
την εχω βαθεια κρυμμενη για τους χειμωνες.
Σαν καλοκαιρινη λιακαδα
σε επιφυλακη να φωτισει και να ζεστανει τις ανεσπερες και κρυες νυχτες της προδιαγεγραμμενης λυτρωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου