Θέλω
να μοιραστώ το μέλι
που στάζει η καρδιά μου,
όμως φαρμάκι γίνεται
για κάποιους τα χείλη τους.
Και εγώ
που είχα μάθει στη ζωή πάντα να δίνω,
χολή έπαιρνα από τη δικιά τους καρδιά.
Δύο κόσμοι διαφορετικοί,
σε μία κοινή συνύπαρξη.
Υποχωρήσεις για την επιβίωση.
Ιερουργίες μυστικιστικού φωτος συνειδησιακης μαγειας διαχέονται
στον αειφόρο λειμώνα των προσδοκιων
Θρυαλλίδες απεραντοσύνης αιωρούνται ως δρώντες άυλοι παρατηρητές
του χωροχρόνου της Θεϊκής ουσίας
Οίησις της σπαρακτικότερης κραυγής της συνειδησιακής επίγνωσης της φθοράς
των ανθρωπίνων
Αυλητριδες ως ικέτιδες της κιβωτού της απεραντοσύνης της αιωνιότητας
κεντουν με πολύτιμους λίθους την ύστατη πορφυρα διαθήκη
στον ουράνιο θολό
Αραχνοΰφαντα πέπλα νόησης αδοτων αισθήσεων και παραισθήσεων φθαρτης ουσίας
ιπτανται ως φτερά εκπεσοντος Αγγέλου
Ανθιζουν οι σαράντα γλώσσες του ουρανού στα Ιερά δώματα της επουράνιας
Απόλυτης Γνωσης της Καλοσυνης και της Άχραντης Αγαπης
Ζείδωρος οφις ως πανάρχαιο σύμβολο της θεϊκής ίασης εισχωρεί στις
αιμορραγουσες φλέβες των δεσμών αίματος της ανθρωπότητας
Παρακλήσεις και ικεσίες συγχωρεσης αντανακλωνται εν μέσω ιερών ήχων
των επτά σαλπιγγων της Αποκάλυψης
Πνεύμα Παναγαθον της Αλήθειας, Παναμωμη Μητέρα,
σκέπασε με την στοργή Σου
μέσω του ζωοδοτου φωτος της Αμωμης Σταυρικης Θυσίας της Υπέρτατης Αγαπης
τα δεινά της αιμορραγουσας ανθρωπότητας
Επουράνιες μυστικιστικές επικλήσεις και ικεσίες Ταγμάτων Αρχαγγελων
των επτά εκκλησιών σε συνάξεις ουρανίων συμβόλων ενσκήπτοντας φωτος ευωδιάζουν
προσφέροντες μύρο, λιβανιι και ελαιον ως πρεσβευτές των πεδίων της ανθρώπινης ουτοπικής ύπαρξης
Αιτούνται και λαμβάνουν τα μέγιστα δώρα της Ίασης και της συγχωρεσης
από τα άυλα δάκτυλά της Υπέρτατης Αγνης και Αμωμης Θεότητας της αιωνιας Αγαπης.
