Δε θα σου πω
πώς τη ζωή σου να ορίσεις.
Είσαι εσύ ο μπούσουλας της
κι ο καπετάνιος της μαζί.
Δε θα σου δείξω
ποιο για μένα είναι
το καλό και το κακό.
Έχεις δικές σου αντοχές,
βιώματα δικά σου
κι άλλα θαρρώ τ’ αγκάθινα τα βάτα,
στο μονοπάτι που ματώνει
τη δική σου ξεχωριστή περπατησιά.
Μια χάρη μόνο
θα τολμήσω να ζητήσω…
Χάρη και ικεσία,
παράκληση κι απαίτηση μαζί…
Τον εαυτό σου σε καλώ
ποτέ μην αφορίσεις.
Όλα αυτά που είσαι
ποτέ μην τ’ αρνηθείς.
Θέλω στα μάτια σου
ψυχή να αντικρύζω!
Θέλω της σκέψης σου
ν’ ακούω την ατίθαση φωνή!
Γιατί αν τύχει και μια μέρα σ’ αγαπήσω,
να ξέρεις πως σκληρά αν χρειαστεί,
για σένα εγώ θα πολεμήσω.
Αρκεί να νιώθω
πως είσαι κάτι αυθεντικό.
Αρκεί να ξέρω πως αξίζει,
εγώ για σένα να τραβήξω
της ζωής το επικίνδυνο σχοινί!
