Τα χρόνια κι αν περάσανε
Χάραξαν το κορμί σου
Μα την καρδιά δεν άγγιξαν
Μήτε τη λογική σου.
Άφησαν τα κομμάτια τους
Κι πήραν τα δικά σου
Έχτισαν τα παλάτια τους
Μέσα στα σωθικά σου.
Μνήμες θολές στενάχωρες
Στη σκέψη να δακρύζεις
Κι άλλες χαρές ανείπωτες
Και η καρδιά γεμίζει
Κοιτάζεις το παράθυρο
Με μάτια βουρκωμενα
Αναπολείς νοσταλγικά
Όλα τα περασμένα
Έρωτες που περάσανε
Και άφησαν συντρίμμια
Κι αγάπες που κρατήσανε
Στου χρόνου τα τσαλιμια
Κοιτάς ψηλά στον ουρανό
Ο ήλιος τώρα δύει
Γαλήνη και ευχαρίστηση
Το σύμπαν αναδύει
Όλα εδώ θα μείνουνε
Για να θυμίζουν κάτι
Κι εσύ ταξίδι στ'άπειρο
Με τ' άσπρο σου το Άτι.....
Κλειώ Μαλαγάρη
