Αν ήθελα να υπάρχω,
θα φρόντιζα πρώτα την ύλη.
Πέντε κιλά λιγότερος εαυτός,
θα μπορούσαν να χτίσουν εντέχνως το φύλο: θήλυ.
Έπειτα,
θα αφαιρούσα τη γνώση.
Σίγουρα θα μπάλωνα τις τρύπες.
Η σιωπή είναι πάντα διαθέσιμη,
να προφυλάξει τη νιότη.
Τέλος,
θα άφηνα το πνεύμα ελεύθερο,
για να μην φοβάμαι,
πως κάποιος,
θα το λιβανίσει,
θα το ξορκίσει,
στην προσπάθεια του
να τρυπώσει στην ύλη,
ή να καλλωπίσει την άγνοια μου
ή να με αφανίσει.
Στέλλα - Λουΐζα Κατσαμπή
