Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Στο κόκκινο (της Βηθλεέμ Νάσλα)


Μ' αρέσουν τα λουλούδια
και δη τα Τριαντάφυλλα.
Τα κόκκινα τριαντάφυλλα!
Σας το 'χω πει ;
Ναι, σας το 'χω πει.
Με το άρωμα τους ταξιδεύω.
Με τα ροδοπέταλα κάνω γλυκό.
Με το καρπό τους χυμό.
Και με το χρώμα τους;
Α! Με το χρώμα τους μαγεύομαι!
Το φοράω το κόκκινο πολύ,
κι ας μη το ζω.
Γιατί εγώ στο κόκκινο δεν έζησα πότε.
Πάντα το νόθευα με λευκό.
Κατεληγα στο ροζ.
Και τι είναι το ροζ;
Ένα μέτριο και γλυκανάλατο χρώμα!
Όλα μέτρια και σε ότι ζω, σε ότι κάνω, σε ότι σκέφτομαι.
Κι όμως αν με ρωτήσεις θα σου πω το κόκκινο μ' αρέσει.
Μα πως να το ζήσω;
Πως να τα γυρισω ολα στο κοκκινο;
Δεν είμαι ικανή!





Το βάρος της ψυχής (της Σοφίας Τανακίδου)



Ένα βάρος τόσο ασήκωτο δε φεύγει
Ούτε με λόγια ούτε με σιωπές
Με ψεύτικα χαμόγελα το στολίζω
Στης μέρας το φως το κοιμίζω
Το βράδυ σα βράχος
Βουλιάζει στης καρδιάς μου το βάθος

Κάθε ανάσα
Με κόπο
Ψάχνω χρόνια
Τον τρόπο
Ανάλαφρα να το σηκώσω
Πριν τη ψυχή μου
Ματώσω

Λένε πως αν δε
Το μοιράσω
Τις Ερινύες μου
Δε θα χορτάσω
Μα εγώ μόνη μου 
το βάρος σηκώνω
Τους φίλους μου
Δεν τους πληγώνω 





Το ράγισμα τ΄ουρανού (της Ειρήνης Σκευοφύλαξ)


Ζήση που δεν έζησες, ζήση δεν είναι....
Κι όνειρο φευγάτο να το πεις, 
σύννεφο έφυγε και ράγισε τον ουρανό....
Δάκρυ κύλισε στα μάγουλά μου
κι ακόμα νοιώθω το χέρι σου που το κράτησε...
Κι ακόμα αισθάνομαι το φιλί που το γεύτηκε...
Αλλά εγώ ίδια δεν είμαι....
Κυνηγώ ένα άπιαστο όνειρο




Ειρήνη Σκευοφύλαξ



Κάναμε λάθος (της Σοφίας Κοντογεώργου)


Κάναμε λάθος.
Οι εφιάλτες
δεν γεννιούνται στα όνειρά μας
Μετά τη νύχτα
δεν ξημερώνει πάντα η αυγή
Πίσω απ’ τα ψέμματα
οι αλήθειες φτιάχνουν δρόμους
Κάθε αρχή
αφήνει πίσω ένα τέλος
κι ό,τι θαρρήσαμε φευγάτο
σφιχτά το χέρι μας κρατά
Δεν ήταν η αγάπη
που μας πλήγωσε
Σε λάθος χέρια
την καρδιά μας παραδώσαμε
Κάναμε λάθος.
Ξοδεύτηκε η χαρά
μέσα στα δάκρυα
και πίκρας γέλιο
στράβωσε το στόμα
Οι αναμνήσεις ανατέλουν
με το ηλιοβασίλεμα
Τα σύννεφα
δεν κρύβουν πάντα καταιγίδα
Το φώς
μας τύφλωσε
Η ελπίδα ήρθε να μας βρεί
μες στο σκοτάδι
Τιμώρησε η ζωή τη φαντασία
Το πάντα μας πρόδωσε
και το ποτέ μας εκδικήθηκε
Κάναμε λάθος.

Περιπλανήσεις του νου (του Πέτρου Βελούδα)


Όταν το αύριο νιώσει το χθες
είναι η συνείδηση που υφαίνει 
ενοχές,δίπλα στη στέγη σου
κλείνει στιγμές...
Οταν φθασει η ωρα για
ψέμα,η ίδια η καρδιά σου
θα λέει σε σένα,φτερούγισε
άνθρωπε και άλλαξε
θέμα...
Σκιτσάρεις τη φύση που
σ΄ έχει αφήσει,και όταν
γεράσεις θα έχεις πετάξει...
Όταν το σήμερα γίνει πατρίδα,
ξέχνα τι έλεγες ζήσε το τώρα
που έχει...αξία!



Πέτρος Βελούδας



Σκηνικό από βόρεια Ιταλία (της Κωνσταντίνας Κρατημένου)





ΣΚΗΝΙΚΟ ΑΠΟ ΒΟΡΕΙΑ ΙΤΑΛΙΑ
Πίνακας ζωγραφικής διαστ. 25Χ55 με ακριλικά χρώματα και χρώματα λαδιού 



Κορίτσια σε ανθισμένο λιβάδι (της Κωνσταντίνας Κρατημένου)




ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΕ ΑΝΘΙΣΜΈΝΟ ΛΙΒΑΔΙ
Πίνακας ζωγραφικής διαστ. 35Χ45 με  χρώματα λαδιού σε καμβά