Είπες νοιώθω ευτυχισμένη στο θλιμμένο τούτο κόσμο γιατί σ' αγαπώ...
Οι άνθρωποι σήμερα
στο θλιμμένο τούτο κόσμο που είπες...
είναι ικανοί
να φύγουν
από εκείνο που αγαπούν.
Κι έχει γίνει αυτή η ικανότητα συνήθεια.
Η συνήθεια
Της δυστυχίας...
Η αγάπη είναι η Ιθάκη.
Εμείς είμαστε το ταξίδι.
Ένα ταξίδι που δε μπορεί να είναι χρήσιμο...
που μπορεί να γίνει μαρτύριο
αν δεν έχει προορισμό προς τα εκεί που αγαπάς.
Οι Ιθάκες είναι εκείνα που σου λείπουν.
Το ταξίδι είσαι εσύ.
Στον πηγαιμό θα γίνεις κι εσύ ο ίδιος με εκείνο που σου λείπει.
Χρήματα. Δόξα. Αξία. Ελευθερία ;
Αγάπη ; έρωτας ;
Αυτο θα γίνεις.
Μην ξεχάσεις...
Οι Ιθάκες είναι πάντα το ταξίδι της επιστροφής.
Όλοι έχουμε ένα μωρό μέσα μας.
Στην αγκαλιά της Ιθάκης πεθαίνουν οι ελλείψεις σου κι αυτό που σε έχουν κάνει.
Ξαναγεννιέσαι...
Η ζωή αποκτάει σκοπό και νόημα...
Για να καταλάβεις το νόημα της ζωής
θα πρέπει να την αγαπάς.
Στα μάτια της Ιθάκης
θα δεις τον πιο όμορφο σου εαυτό.
Σαν σε μαγικό καθρέπτη...
Κ η ζωή σου θα γίνει το ίδιο όμορφη γι αυτό.
Στην αγκαλιά της Ιθάκης
Δε θα σου λείπει τίποτα...
Έφτασες.
Μπορείς πλέον να κλάψεις.
