Ηλεκτρικά Αυτοκίνητα (του Περικλή Ρεΐζη)

Ηλεκτρικά αυτοκίνητα

Μόνο η θάλασσα μας συγχωρει ακόμα και μεγαλόθυμη

ανέχεται την ανοησία μας...θάλασσες υπομονής γίναν με τον καιρό ''μαζί μας''

Αυτοκτονούν στα δάση οι Αμαδρυάδες, θα κόψουμε κι άλλα δέντρα

και μετά θα τα στολίσουμε!!!Τον ερχομό του Σωτήρα να φέρουν...

Έχουμε ακόμα στις πολεις, αξόδευτο οξυγόνο να αναπνεύσουμε χωρίς μάσκες...

Θα βρει τρόπους και επιχειρηματα να εμπορευτεί η κακία μας...

ηλεκτρικά αυτοκίνητα, για μένα , για σένα , για όλους...καθαρή τεχνολογία

να φονέψουμε την ομορφιά με ευαισθησία, ως που η ζωή να βαρέσει σιωπητήριο!!!

Έστω με λιγότερα δάση με βρώμικα ποταμια  ή ξερά...εμείς οικόπεδα χρειαζόμαστε

έστω σαθρά και σε ρέματα...όλα τσιμέντο να γίνουν!!!Και μετά ας το κάνουμε βούκινο

καιρός να εξοντώσουμε τα πουλιά να απαλλαγούμε απ' το ενοχλητικό κελάηδημα τους!!!

Άλλη μια νίκη-τέτοιες είναι τελευταία οι νίκες μας...αυτογκόλ της ζωής μας...

Έτσι που το πήραν απόφαση τα  όνειρα...σηκωθήκαν και φύγαν μακριά μας, να γλιτώσουν...

Ήρθε ο καιρός του μισεμού των εποχών και των ανθρώπων...μα δεν ανησυχούμε

εκπαιδευτικά ντοκυμαντερ της ζωής και της Φύσης ήδη γυρίσαμε...

Ας ανησυχούν  ''οι απολίτιστοι ιθαγενείς'' στον Αμαζόνιο,,,που από ντοκυμαντέρ δεν ξέρουν!!!

Έχουμε καιρό να ασχοληθούμε μαζί τους...προχωράει έστω κι αργά η μόνη εποχή...

αυτή του ''τσιμέντου''..


Περικλής Ρεΐζης

Στην αμμουδιά (της Μαριάνθη Πλειώνη)

Μικρό καβούρι στην αμμουδιά
μες στο βυθό κοράλλι,
του γλάρου τα λευκά φτερά,
φοράει το μαϊστράλι.

Να ήμουν-λέει- πειρατής,
της θάλασσας κουρσάρος,
του φεγγαριού ταξιδευτής,
στον βράχο πάνω, φάρος.

Ο αφρός από τα κύματα
νερό να ξεδιψάω,
της βάρκας τ’ άσπρο το πανί
καπέλο να φοράω.

Καθώς τ’ αγέρι θα φυσά
το γαλανό μαντήλι,
κλέβοντας λίγο ουρανό
να μπω σ’ ένα κοχύλι!"

Μαριάνθη Πλειώνη

Εικόνα: Αθηνά Πετούλη