" ΆΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ" (της Βασιλικής Νάκου)

Άνθρωποι που την καρδιά μου 

πλήγωσαν

Άνθρωποι που τη ψυχή μου 

σκότωσαν

Εσείς άνθρωποι που το κορμί μου κατακρεουργήσατε.

Ποιος λέω ποιος το δικαίωμα αυτό 

σας έδωσε ρωτώ;

Κοιτώ ψηλά στον ουρανό 

και τον Θεό ένα πράγμα μόνο ρωτώ.

Άκου θεέ μου τούτη τη γυνή 

που με πόνο σε καλεί.

Άκου και πες μου εσύ 

Γιατί;

Γιατί επέτρεψες αυτό να συμβεί;

Πόνος στη ψυχή

το κορμί κάθαρση ζητά

αθώα να νιώσω ξανά.

Βασιλική Νάκου

"Σκέψου.." (του Νίκου Βαρδάκα)

Σκέψου να ήμασταν ουρανός.

Να αγγίζαμε το άπειρο, σαν στίχος μικρός.

Σκέψου να αφαιρούσαμε το σκοτάδι,

απο της μέρας την θλίψη.

Να γιορτάζαμε σαν πουλιά,

σε μια πτήση πάνω απο λίμνη.

Να μιλάμε σιωπηλοί,

και να είμαστε αντίκρυ.

Σαν εικόνες σε σπασμένο δάκρυ

Σκέψου να ήμασταν η αφορμή.

Να ταξιδεύει η αγάπη, πάνω απ' την γη.

Νίκος Βαρδάκας