Αχ πόσο θα ήθελα να ήσουν θάλασσα
και να έπαιρνε την αύρα σου,
το ξεριζωμένο μου κορμί,
καθώς
θα κολυμπούσε ολημερίς
στα γαλανά νερά σου !!
Να ήσουν αέρας αρωματισμένος
από τις μυρωδιές των λεμονανθών
των περιβολιών σου.
Και να έκανες λέει το φύσημα σου
παλάμες της καρδιάς σου που μέσα τους θα με κράταγες σφιχτά.
Να με πήγαινες ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο !!
Εκεί που στο μυαλό μου ξεφυτρώνουν
εικόνες μαγικές και ζωγραφίζουν ένα τοπίο μαγευτικό.
Ένα μονοπάτι μπροστά μου που οδηγεί σε ένα Λεμονοδάσος ,γεμάτο από στιγμές αλησμόνητες ελευθερίας.
Σαν τα μικρά πουλιά που τρέχουν
στις φυλλωσιές των δένδρων
έτσι και εμείς τρέχαμε στις ανθοστόλιστες αυλές σου.
Αλήθεια πόσο θα ήθελα να ήσουν
το ηλιοβασίλεμα μου να βλέπω
αυτό το φως που βγαίνει από το λαμπύρισμα της ψυχής σου να πέφτει στην θάλασσα.
Να ξεπηδάει να με σαγηνεύει
να παίζει μαζί μου με το φως των ματιών σου
να με κοιτάς να σε κοιτώ
να με φιλάς να σε φιλώ
με τον αφρό των κυμάτων σου
και να γίνεται το τραγούδι
της καρδιάς σου.!!
Και τότε να γίνει αυτό το θαύμα
που περιμένω,
να αναδυθείς ψηλά να πάρεις
την υπερήφανη μορφή σου.
Ένα κλαρί Ελιάς στο ένα χέρι να κρατάς
και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
στο άλλο.
Να το 'φερνες αρχόντισσα μου στα διψασμένα
χείλη σου
και μετά να το ακούμπαγες στα δικά μου για να γιορτάσουμε μαζί την Λευτεριά σου !!
Αμμόχωστος μου -Κατεχόμενη Κύπρος μου !!!
Μαρία Ιωάννου Φίλη
