ΧΑΝΟΜΑΙ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ (της Τζένης Τσιουγκου)

 
Χάνομαι στα μάτια σου…
Εκεί που ζει όλος ο κόσμος της ψυχής σου,
εκεί που φανερώνονται ακατάπαυστα οι σκέψεις σου.
Σκέψεις θλιμμένες, ταραχώδεις στο βλέμμα σου, σκέψεις ήρεμες…
Στο βλέμμα σου το έντονο και παράξενο, 
το άλλοτε διαπεραστικό και άλλοτε τόσο εξεταστικό
σαν να προσπαθείς κι εσύ ν’ ανακαλύψεις
όσα υπάρχουν στα δικά μου μάτια…

Ξεχνιέμαι στα μάτια σου,
ξεχνιέμαι και βυθίζομαι στις καστανές ίριδες των ματιών σου.
Κάνω προσπάθειες να επικρατήσει η σιωπή ανάμεσά μας
για να σε παρατηρήσω, 
για να χαθώ αχόρταγα στα πιο κρυφά μονοπάτια του κορμιού σου…
Κάνω προσπάθειες
μα το καρδιοχτύπι μου φέρνει λόγια στα χείλη μου
και σου μιλώ όλο και πιο πολύ…

Και όμως ξεχνιέμαι στο βλέμμα σου,
τόσες λέξεις σου λέω,
μα μέσα μου άλλες λέξεις προφέρω
λέξεις που τις αγκαλιάζουν επιθυμίες,
επιθυμίες σαν επτασφράγιστα μυστικά, 
επιθυμίες που ορμούν στο σώμα μου
σαν πάθη φουρτουνιασμένα που με βυθίζουν στα μάτια σου,
σαν πόθοι ανεμοστρόβιλοι 
που με περιστρέφουν γύρω από την ύπαρξή σου.

Ξεχνιέμαι στο βλέμμα σου γι’ αυτό μη μου μιλάς για λίγο.
Άσε να επικρατήσει ανάμεσά μας ένα χορός συναισθημάτων,
άσε τα μάτια να φλυαρούν και τα χείλη να ζουν στη σιωπή,
σαν εκείνη τη σιωπή 
που μόνο οι εραστές ξέρουν να την μετατρέπουν
σε ατέλειωτο τραγούδι του έρωτα…

Τζένη Τσιουγκου

Μου αρέσουν τα μάτια σου (της Τζένης Τζιουγκου)

Μου αρέσουν τα μάτια σου,

αυτό το βάθος τους

που με οδηγεί στον ατέλειωτο δρόμο του παραδείσου,

που μ’ εξιτάρει σε κάθε βλέμμα σου

και οι αισθήσεις μου χορεύουν πάνω από ωκεάνια κύματα...

Μου αρέσει το βλέμμα σου,

εκείνο το καστανό βλέμμα σου

που με καλεί στις πολύχρωμες επιθυμίες του έρωτα

και με ντύνει με το κόκκινο διαφανές σεντόνι του πάθους...

Μου αρέσουν τα χείλη σου,

μικρά και ηδονικα σε κάθε λέξη τους,

εκείνα τα όμορφα χείλη σου

που υπόσχονται φιλιά καυτά και αιώνια,

που στη θέα τους φανερώνονται απόκρυφες νύχτες

λουσμένες από μια βροχή φωτός και ευφορίας....

Μου αρέσουν τα χέρια σου,

τα λεπτά σου δάχτυλα,

εκείνα τα μακριά χέρια σου

που ζωγραφίζουν με χάδια το κορμί μου

σε φαντασίες που σβήνουν απαλά

και ξαναρχίζουν με ορμή,

μια ορμή που χαλιναγωγεί τις σκέψεις μου

και δεν μου μένει παρά να σου παραδοθώ άνευ όρων,

να γίνω ένα μαζί σου απόλυτα κι αποφασιστικά....

Μου αρέσει το σώμα σου, το λυγερό σου σώμα

κι εκείνα τα βήματά σου

που φέρνουν μια ευτυχία

που συγκλονίζει και προκαλεί ένα χάος συναισθημάτων,

που σβήνει τα πάντα γύρω μου,

μα γεμίζει την ατμόσφαιρα με σένα...

Και μου αρέσουν τα μάτια σου

αυτό το βάθος τους

που με καλεί να σου χαρίσω ότι έχω

και να ξεχάσω τον εαυτό μου...

Και μου αρέσει το βλέμμα σου,

εκείνο το καστανό βλέμμα σου,

που μου θυμίζει πως είμαι ζωντανή ότι και να γίνει,

πως η σκέψη μου κρυφά σε αγγίζει...

Που μου ξυπνά κρυμμένες αισθήσεις και όνειρα,

που κρατά την αναπνοή μου δυνατή και άσβεστη

και της δίνει τον ρυθμό της ζωής.

Μου αρέσουν τα μάτια σου..............

                             

Τζένη Τζιουγκου

ΣΤΟ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ ΑΠ’ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ (της Τζένης Τσιουγκου)

Στο μισοφέγγαρο απ’ το χαμόγελό σου

έλαμψε ο έρωτας,

ήρθε και με ξύπνησε μ’ ένα πρωτόγνωρο φιλί.

Μες στα καστανά μάτια σου

ξεκίνησε ο έρωτας,

ήρθε κι έφερε φως στα μάτια μου,

ένα φως που δεν σβήνει

ούτε στο πιο δυνατό σκοτάδι

Στο σώμα σου τυλίχτηκε ο έρωτας,

ήρθε κι έφερε τη ζωή,

μια ζωή που την ακολουθούν ακόμη χίλιες.

Στα βήματά σου γεννήθηκαν αστέρια,

ήρθαν κι έντυσαν εμένα,

στο πέρασμά σου το φεγγάρι λαμπύρισε κι άλλο,

ήρθε και μου έφερε χρυσά όνειρα,

μ’ αγκάλιασε σαν έρωτας

που διαρκεί μέχρι να σβήσει και το τελευταίο άστρο.

Στο βλέμμα σου άναψε η φλόγα του έρωτα,

μια φλόγα που ταξιδεύει,

έρχεται και δυναμώνει απ’ το πάθος μου,

υψώνεται και βάφει κόκκινη την σελήνη.

Στο μισοφέγγαρο απ’ το χαμόγελό σου

έλαμψε ο έρωτας

και ήρθε σαν χίλιες ζωές,

σαν φως παντοτινό,

σαν άστρο

σαν φωτιά που διαπερνά τις φλέβες μου,

σαν χρώμα πορφυρό

που βάφει πόθους κι αισθήσεις

κι ένα φεγγάρι κατακόκκινο φώτισε τον κόσμο.

Κι απ’ το μισοφέγγαρο του δικού σου χαμόγελου

γεννήθηκε ο έρωτας,

σαν να μην υπήρχε πριν από εσένα,

σαν να ‘ρθε να κατοικήσει στ’ αστέρια των ματιών σου,

σαν να ‘ρθε να ενωθεί

με το μισοφέγγαρο απ' το χαμόγελό σου.

Τζένη Τσιουγκου

Άτιτλο (της Τζένης Τσιουγκου)

 

Νύχτα σιωπηλή

Απόψε που η νύχτα είναι σιωπηλή

και τ’ αστέρια ξαγρυπνούν στην αγκαλιά του φεγγαριού

ψάχνω για το βλέμμα σου, το σιωπηλό βλέμμα σου…

Τα κίτρινα φύλλα χορεύουν στον παράξενο ρυθμό της καρδιάς μου

και στροβιλίζονται πάνω στους γκρίζους δρόμους,

σε μονοπάτια που δεν οδηγούν πια σε σένα…

Ο αέρας που διαπερνά τη γύμνια των δέντρων

φωνάζει ένα σ’ αγαπώ απελπισμένο

και συνάμα το ψιθυρίζει σε κόσμους ονειρικούς

που προσπαθώ να ταξιδέψω.

Ο αέρας φέρνει την απαλή φωνή σου, απόμακρη και μεθυστική…

Απόψε η νύχτα είναι σιωπηλή σαν εσένα,

μα λέξεις φωτιά αιωρούνται στην κρύα ατμόσφαιρα:

Μου λείπεις πολύ….πάρα πολύ!

Απόψε τ’ αστέρια φλυαρούν

κι όταν μιλούν για σένα, θαρρείς, λάμπουν πιο πολύ…

Η σελήνη απόκοσμη μου κάνει συντροφιά

και μου τραγουδά ποιήματα του έρωτα…

Απόψε που η νύχτα σωπαίνει

πνίγω κι εγώ τα δάκρυά μου

και τα κρύβω στην ψυχή μου.

Ίσως κάποτε στα χαρίσω,

ίσως κάποτε,

όταν θα βρίσκομαι βαθιά στην αγκαλιά σου

κάποια νύχτα σιωπηλή σαν το βλέμμα σου,

όταν τ’ αστέρια θα ξαγρυπνούν στην αγκαλιά του φεγγαριού

και τα κίτρινα φύλλα θα χορεύουν πάνω στους γκρίζους δρόμους…

Ίσως κάποτε,

πριν χαθεί του ονείρου το εξαίσιο σφιχταγκάλιασμα,

ίσως κάποτε σου χαρίσω τα δάκρυά μου

και τα λόγια μου τα τρυφερά…

Ίσως…

Τζένη Τσιουγκου

ΤΑΞΙΔΕΥΩ (της Τζένης Τσιουγκου)

Ταξιδεύω
εκεί που τα μάτια σου
ατενίζουν τ’ αβέβαιο τέρμα της θάλασσας,
εκεί που τα μάτια σου
σμίγουν κρυφά με το φως της ανατολής.
Ταξιδεύω
εκεί που οι φουρτούνες της μοναξιάς σ’ επισκέπτονται
και γίνομαι σιωπηλά η παρηγοριά της ψυχής σου.
Ταξιδεύω μακριά σου και κοντά σου,
σου μιλώ ψιθυριστά με λόγια που δεν ακούς
κι όμως εκείνα περιπλανιούνται μαζί σου.
Ταξιδεύω δίπλα από την καρδιά σου
όταν οι χτύποι της ενώνονται με τον ρυθμό του σύμπαντος
και μαρτυρούν τις λύπες σου και τις χαρές σου.
Ταξιδεύω στα χείλη σου
όταν προσπαθείς να σιγομουρμουρίσεις
ένα τραγούδι που σου αρέσει,
εκεί στα χείλη σου
που η ψυχή μου γλυκοφιλά
και ακουμπά απαλά πάνω τους την αγάπη της.
Ταξιδεύω μαζί σου κρυφά και φανερά,
ταξιδεύω
εκεί που τ’ όνειρό σου γίνεται ένα πουλί
που περιμένει όλο λαχτάρα την εποχή του νόστου.
Ταξιδεύω μαζί σου,
ταξιδεύω με τον έρωτα,
πάνω από θάλασσες
με προορισμό τον άγνωστο δρόμο του ονείρου.

Τζένη Τσιουγκου

Άτιτλο (της Τζένης Τσιουγκου)

Είσαι ένα ποίημα που γράφτηκε στο μέρος της καρδιάς,
ένα τραγούδι που στο νου ακούγεται ξανά και ξανά...
Είσαι μια ιστορία που τέλος δεν έχει,
ένα αεράκι που διαπερνά γλυκά το διψασμένο κορμί...
Είσαι μια θλίψη δυνατή που κυνηγάει την ανήσυχη ψυχή μου
και μια χαρά που αγκαλιάζει ματια και χείλη...
Μάτια που λάμπουν σαν φωτεινές στιγμές του παρόντος,
μάτια που αγρυπνουνε όταν σε περιμενουν σε νύχτες ήσυχες και αρωματισμένες από τις αναμνήσεις σου....
Χείλη που τραγουδούνε στις ηχηρές σιωπές της απουσίας σου,
χείλη που ψιθυριζουνε σ' αγαπώ
και λένε λέξεις που ποτέ δεν θ ακούσεις...
Είσαι μια θάλασσα απέραντη που τυλίγει την ύπαρξη μου και με μεθά,
μια τρικυμία που με παρασέρνει στο βυθό, με πνίγει, με λυτρώνει, με συγκλονίζει....
Είσαι ένα φιλί που ταξιδεύει, με αγγίζει τρυφερά, ένα φιλί γεμάτο  αλμυρα και καλοκαίρι, φιλί που μ'εκστασιαζει, με κατέχει και ξυπνά πρωτόγνωρες αισθήσεις....
Και είσαι χιλιάδες όνειρα που σμίγουν στον ορίζοντα του μυαλού σαν γλάροι που συναντιούνται
κι αγγιζουν την επιφάνεια της θάλασσας
όπως τα μάτια σου όταν σμίγουν με τα δικά μου τ ανυπομονα μάτια,
εκείνα που σε προσμένουν προσπαθώντας να φτάσουν στο λιμάνι της ψυχής σου
και πετούνε μακριά,
εκεί που ο ουρανός φίλα ασταμάτητα τα κύματα....

Τζένη Τσιουγκου

ΜΕΘΥΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΣΕΝΑ (της Τζένης Τσιουγκου)

Όταν χαμογέλασες πρώτη φορά μπρος στα μάτια μου
χαμογέλασε κι ο κόσμος όλος.
Πώς ήταν δυνατόν να μην το νιώσω,
πώς ήταν δυνατόν να μην αισθανθώ
τη χαρά που σκόρπισαν ξαφνικά
τα χείλη σου στο χαμόγελό σου;

Και τότε…
Σε μια στιγμή με μάγεψες,
σε μια στιγμή γεμάτη φως,
με των ματιών σου την λάμψη την ατέλειωτη
μ’ έριξες στης σαγήνης σου τ’ ορμητικό ποτάμι.
Και τώρα αυτή τη στιγμή σκέφτομαι,
αυτή τη στιγμή θ’αγαπώ,
αυτή η στιγμή θα μ’ ακολουθεί μια ολόκληρη ζωή…

Ζωή μου!...
Ζωή μου, εσύ με ταξιδεύεις σε μέρες ηλιόλουστες
εσύ μ’ οδηγείς στην ακτή της πληρότητας.
Σε μέρη όπου άλλοτε οι πόθοι ολοκληρώνονται,
σε μέρη όπου άλλοτε ανυπομονούν να εκπληρωθούν.

Θα περιμένω ξανά τις φωτεινές στιγμές απ’ τα χαμόγελά σου.
Θ’ αποζητώ την φλόγα απ’ τις αμίλητες ματιές σου.
Οι ματιές σου και τα  χείλη σου
ήταν μαγεία που μ’ έλουσε σ’ ένα λεπτό,
και μετά από μερικά χαμόγελα σου
έμεινα μεθυσμένη από έρωτα.
Δεν μπορώ να διώξω αυτό το μεθύσι απ’ το κορμί μου
κι όταν είσαι μακριά μου σε θέλω όλο και πιο πολύ.

Σε νοσταλγώ πάντα…
Πάντα και πιο πολύ
όταν το πρόσωπό σου εμφανίζεται
στον καθρέφτη της καρδιάς μου,
όταν τα βήματά σου ακούγονται
στους δρόμους των ονείρων μου.

Σ’ αγαπάω πιο πολύ
όταν συλλογίζομαι όλα τα χαμόγελά σου
και περιμένω εσένα διαρκώς
όπως περιμένω εκείνες τις φωτεινές στιγμές σου,
τις φωτεινές στιγμές από τα δυο σου μάτια.

Τζένη Τσιουγκου

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ…. (της Τζένης Τσιουγκου)

Ένα μυστήριο διαπέρασε τον απαλό άνεμο,
σαν μια χαραυγή να φώτισε το σκοτάδι της νύχτας…
Μυστικές λέξεις ήχησαν στην απέριττη σιωπή,
μια αναταραχή άγγιξε τ’ αλμυρό νερό
και μια γλυκιά ανατριχίλα αγκάλιασε το κορμί.

Μια γοργόνα χόρεψε στον βυθό της θάλασσας,
στις σπηλιές των νησιών η ηχώ του έρωτα χάιδεψε τα κοχύλια
και οι γλάροι φτερούγησαν ξένοιαστοι στους αιθέρες.

Αναπνοές ζωής τραγούδησαν για την άνοιξη
κι ένα αηδόνι κελάηδησε στης νύχτας τ’ αστέρια.
Ένα αστέρι έπεσε
και φώτισε βιαστικά την απεραντοσύνη του κόσμου.
Μια αναπόφευκτη επιθυμία αναστάτωσε το κορμί
κι ένας πόθος χρωμάτισε κόκκινη την σελήνη.

Μια στιγμή μονάχα και η γη ξεκίνησε να γυρνά απ’ την αρχή,
ένα φως και οι γαλαξίες αναστήθηκαν,
μια γλυκιά μελωδία
και οι εποχές πλημμύρισαν αρώματα απόκοσμα…
Κι όλα άλλαξαν σε μια στιγμή…
Μια στιγμή αλησμόνητη στου χρόνου το χάος,
μια στιγμή δημιουργημένη απ’ τα μάτια σου.
Μια λάμψη ξαφνική και μια έκρηξη πάθους
που μ’ έντυσε με του έρωτα τα φιλιά….
Ένα βλέμμα από σένα και μια άνοιξη ανθισμένη στα μάτια σου…
Όλα φερμένα απ’ τα μάτια σου, όλα για τα μάτια σου…
Τα εξαίσια μάτια σου…

Τζένη Τσιουγκου

ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ (της Τζένης Τσιουγκου)

Κλείδωσες όλες μου τις σκέψεις στη ματιά σου,
εκεί χάθηκαν τα τελευταία απομεινάρια της ψυχής μου.
Στον κόσμο σου φυλακίστηκε η απεραντοσύνη της αγάπης μου,
εκεί ακουστήκαν τα πιο δυνατά χτυποκάρδια του κορμιού μου
κι η παραζάλη του έρωτα αρνήθηκε να μ’ εγκαταλείψει.
αφού στο σύμπαν των ονείρων έρχεσαι εσύ, αγαπημένε,
χορεύεις μαζί μου στη σιωπή της νύχτας,
στα τραγούδια του φεγγαριού.
Έκλεισες όλες μου τις λέξεις στη ματιά σου
κι απέμεινα βουβή να σε κοιτώ
κι όσα θέλω ακόμη να σου πω
ξεφεύγουν απ’ το φλύαρο βλέμμα μου
και ξανακρύβονται βιαστικά στο δικό σου,
πριν προλάβω να τα κρατήσω για μένα…
Όνειρα, σκέψεις, λόγια, χτυποκάρδια
γίνονται όλα δικά σου κι ανήκουν μονάχα σε σένα.

Τζένη Τσιουγκου

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ (της Τζένης Τσιουγκου)

Ένα μυστήριο διαπέρασε τον απαλό άνεμο,
σαν μια χαραυγή να φώτισε το σκοτάδι της νύχτας…
Μυστικές λέξεις ήχησαν στην απέριττη σιωπή,
μια αναταραχή άγγιξε τ’ αλμυρό νερό
και μια γλυκιά ανατριχίλα αγκάλιασε το κορμί.

Μια γοργόνα χόρεψε στον βυθό της θάλασσας,
στις σπηλιές των νησιών η ηχώ του έρωτα χάιδεψε τα κοχύλια
και οι γλάροι φτερούγησαν ξένοιαστοι στους αιθέρες.

Αναπνοές ζωής τραγούδησαν για την άνοιξη
κι ένα αηδόνι κελάηδησε στης νύχτας τ’ αστέρια.
Ένα αστέρι έπεσε
και φώτισε βιαστικά την απεραντοσύνη του κόσμου.
Μια αναπόφευκτη επιθυμία αναστάτωσε το κορμί
κι ένας πόθος χρωμάτισε κόκκινη την σελήνη.

Μια στιγμή μονάχα και η γη ξεκίνησε να γυρνά απ’ την αρχή,
ένα φως και οι γαλαξίες αναστήθηκαν,
μια γλυκιά μελωδία
και οι εποχές πλημμύρισαν αρώματα απόκοσμα…
Κι όλα άλλαξαν σε μια στιγμή…
Μια στιγμή αλησμόνητη στου χρόνου το χάος,
μια στιγμή δημιουργημένη απ’ τα μάτια σου.
Μια λάμψη ξαφνική και μια έκρηξη πάθους
που μ’ έντυσε με του έρωτα τα φιλιά….
Ένα βλέμμα από σένα και μια άνοιξη ανθισμένη στα μάτια σου…
Όλα φερμένα απ’ τα μάτια σου, όλα για τα μάτια σου…
Τα εξαίσια μάτια σου…


Τζένη Τσιουγκου

Σιωπή (της Τζένης Τσιούγκου)

Κάποια λόγια που ήταν να ειπωθούν εγκλωβίστηκαν για πάντα στη σιωπή σαν ήχοι του έρωτα που σβήστηκαν και χάθηκαν στο κενό της απουσίας. Σαν λουλούδια που μαράθηκαν, όμως η ευωδιά τους τριγυρνάει ακόμη στην ατμόσφαιρα θυμίζοντας τις λέξεις που κάποτε άνθιζαν στου νου τα μονοπάτια. Κάποια λόγια που ήταν να ειπωθούν κρύφτηκαν για πάντα στην καρδιά κι έγιναν πληγές αγιάτρευτες που αιμορραγούν ασταμάτητα ποτίζοντας με δάκρυα τα μάτια κι ένα πάθος ανολοκλήρωτο που χάνεται σε στιγμές όλο φρούδες ελπίδες και προσμονές που κατέληξαν να είναι ανούσιες, χωρίς σκοπό. Σαν τραγούδια που δεν κατάφεραν να φτάσουν στον  προορισμό τους αλλά ακόμη υπάρχουν στην ψυχή σαν μικρές ιστορίες που τις περισσότερες φορές βασανίζουν με την υπέρμετρη νοσταλγία τους. Είναι τελικά αυτά τα λόγια που δεν ειπώθηκαν και υπομένουν πάντα σιωπηλά τη δύναμη του έρωτα κατακλύζοντας το σώμα που προχωρά φορτωμένο με λέξεις, πόθους και όνειρα σ’ ένα βουβό τοπίο.

Τζένη Τσιούγκου

ΌΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΝΑ ‘ΜΑΙ (της Τζένης Τσιούγκου)

Όπου είσαι να ‘μαι…
Σαν άνεμος κι έρωτας
ν’ αγκαλιάζω το σώμα σου,
λόγια τρυφερά και παρήγορα
τα χείλη μου να σταλάζουν στην ψυχή σου…
Όπου είσαι να ‘μαι…
Να ‘μαι ένα μέρος του κορμιού σου
όπως μια τούφα απ’ τα μαλλιά σου,
όπως το καστανό χρώμα των ματιών σου
ή το φως απ’ το χαμόγελό σου
ή οι χτύποι της καρδιάς σου
όταν θα είναι δυνατοί
και θα δημιουργούν
κύματα απαλά στη θάλασσα της ευτυχίας
ή φουρτούνες ατέλειωτες σε ωκεανούς μοναξιάς…
Όπου είσαι να ‘μαι…
Σαν ένα πουλί να σ’ ακολουθώ,
να έρχομαι και να κουρνιάζω μες στην αγκαλιά σου
όταν η θλίψη των καιρών θα με συνθλίβει
ή να σε τυλίγω με τα φτερά μου
όταν θα σπαρταράς απ’ τα δάκρυα του πόνου…
Όπου είσαι να ‘μαι…
Έστω και σαν ψυχή να τριγυρνώ στους αιθέρες
να έρχομαι και να βρίσκω την ψυχή σου,
μόνο και μόνο για να ξέρω
ότι οι καρδιές μας συναντιούνται
σε κάποια ξεσπάσματα λύπης ή χαράς.
Έστω κι έτσι να είμαστε μαζί
σαν ένα σώμα γεμάτο από του έρωτα τη φλόγα,
να είμαι η σκέψη σου κι εσύ η δική μου…
Έστω σαν δυο ψυχές που ταξιδεύουν πάντα
για ν’ ανταμώσει η μία την άλλη…
Έστω κι έτσι να σ’ αγαπώ,
έστω κι έτσι να μ’ αγαπάς…

Τζένη Τσιούγκου

Μου αρέσει να έρχεσαι (της Τζένης Τσιούγκου)

Μου αρέσει να έρχεσαι στα ποιήματά μου,

να κυριαρχείς εκεί,

να δυναμώνεις την έννοια των λέξεων,

ν’ αλλάζεις το νόημα συνηθισμένων φράσεων,

σαν καλεσμένος να προχωράς

μες στους στίχους  που κεντά η καρδιά μου.

Μου αρέσει  να δημιουργώ ποιήματα γιατί σ’ ερωτεύομαι πιο πολύ

κι όταν το πάθος με τυλίγει γράφω ξανά μόνο για σένα.

Μου αρέσει να έρχεσαι στα μάτια μου

για να ξεπερνώ τον πόνο της απουσίας σου,

να εμφανίζεσαι εκεί ολοζώντανος

σαν να περιμένεις την τρυφερή αγκαλιά μου.

Μου αρέσει να έρχεσαι στα χείλη μου

και τ’ όνομά σου να μου δίνει το πολυπόθητο φιλί σου

 να γίνεται το νέκταρ της  ζωής που σβήνει την δίψα μου.

Μου αρέσει τόσο τις ώρες τις μοναχικές της έμπνευσης

να νιώθω την αναπνοή σου δίπλα μου

σαν να διαβάζεις τα λόγια μου,

τα καμωμένα από αγάπη, θλίψη κι ανυπομονονησία.

Μου αρέσει να φαντάζομαι ότι στριφογυρίζουν στο μυαλό σου

και σ’ αγκαλιάζουν με την λάμψη τους

σαν αστέρια που ξεγλυστρούν από τον ουρανό της καρδιάς μου.

Μου αρέσει οι σκέψεις μου,

αυτές που ζωγραφίζω στο χαρτί ,

να προσπαθούν  ν’ ανακαλύψουν τις δικές σου,

μου αρέσει να σε ζω έτσι…γράφοντας…

Μα πιο πολύ μου αρέσει η στιγμή που έρχεσαι κοντά μου

κι ανασταίνεις κάθε κομμάτι  του κορμιού μου…

Μα πιο πολύ μου αρέσει που άθελά σου φέρνεις

το φως που αναμένω κάθε φορά,

ένα φως απέραντο και διαφορετικό απ΄τη μορφή σου,

αυτό το φως που υπάρχει στις λέξεις μου

και κάνει τα ποιήματά μου να τραγουδούν μόνο για σένα…

Γι’ αυτό μου αρέσει να έρχεσαι…

Τζένη Τσιούγκου

Το χαμόγελό σου περιμένω (της Τζένης Τσιουγκου)

Όταν χαμογελάς
γύρω μου σκορπίζεται ένα πυροτέχνημα συναισθημάτων,
σαν μια πολύχρωμη βροχή που λούζει την πλάση,
αρώματα ζωής γύρω μου,
ένα παραλήρημα αισθήσεων
στα δευτερόλεπτα που τα χείλη σου καμπυλώνουν.

Για ένα δευτερόλεπτο χαμογελάς
αλλά η μορφή σου έχει αποτυπωθεί
στο πιο κρυφό σημείο της καρδιάς μου.

Το χαμόγελό σου είναι
που απλώνεται σ’ όλο το πρόσωπό σου,
κάνει τα καστανά σου μάτια να δείχνουν
σαν ουράνιο τόξο γεμάτο απ΄ τα χρώματα της ζωής…

Μόνο να μου χαμογελάσεις θέλω,
μου αρκεί για να χαθώ στα πέρατα του κόσμου,
να ταξιδέψω παντού σ΄ ένα δευτερόλεπτο,
να με συνεπάρει ένας γλυκός ίλιγγος…
Το χαμόγελό σου περιμένω
για να ζήσω μια ευτυχία αιώνια…
Ζω για να σε βλέπω να χαμογελάς,
χαμογελάς και ξαναζώ.

Χαρισέ μου το χαμόγελό σου πριν φύγεις πάλι,
θέλω όσο θα βρίσκεσαι μακριά μου
να παραμείνω εκστασιασμένη
καθώς θα σε σκέφτομαι,
θέλω να γεμίσω κάθε γωνιά του μυαλού μου
με τ΄ όμορφο σχήμα των χειλιών σου,
ν΄ αναπολώ τις στιγμές που τα λαμπερά σου μάτια
έκαναν τα δικά μου ν΄ ακτινοβολούν
από τη λαχτάρα, τον πόθο
και την ερωτική τρέλα που με κυριεύει…
Πριν φύγεις κάνε μου αυτό το δώρο
και κοίταξέ με βαθιά στα μάτια,
λαχταρώ να χαθώ στη λάμψη που σκορπάς,
στο φως της γοητείας σου.

Κι αν δεν έρθεις να μου προσφέρεις το χαμόγελό σου,
όπου κι αν βρίσκεσαι χαμογέλα πιο συχνά,
έτσι έχω την ελπίδα να δω τη λάμψη των ματιών σου,
αφού όταν καμπυλώνεις τα όμορφα χείλη σου
ένα φως πλημμυρίζει τη γη
– είναι το φως που ξεγλιστρά
απ’  τους ήλιους των ματιών σου -
μια μαγεία πλανιέται παντού
– είναι η σαγήνη
που αναδύεται απ΄  τη μορφή σου -
ένα άρωμα ταξιδεύει στον άνεμο
 – το άρωμα της ευτυχίας –
μια αναπνοή συγκλονίζει
μ΄ ατέλειωτη μαγεία την καρδιά μου
– η αναπνοή της ύπαρξής σου -.

Τζένη Τσιουγκου