Μετέστρεψα το βλέμμα μου
Παντού λιμνάζοντα και αποσπασματικά καθώς πρέπει…
- Αντίς να ‘ναι πηγαία
Νερό στεκάμενο λειμώνες ασθματικοί ιτιές υποκλινείς
γόνατα σαθρά λυγισμένα
νερό στεκάμενο όλα..
λανθάνουσας - κελεύσματα
πορείας - σε μια επίπεδη ταλάντωση του χρόνου
- Κι η ελευθερία γιατί μας δίνεται …
Ενόσω είναι κοινή για όλους τόση, άπλετη εμπίπτουσα
του ενός με του άλλου
στο πέρασμα ζαμενών και εχιδνών μάτια χέρια σκέλια και μες το ένα βαθυγάλαζο πέρασμα του κόσμου
- Η ευτυχία σου πες μου, πως θα την κερδίσεις …
Είμαι ήδη πολύ ευτυχισμένος
τόσο με ότι έχω όσο έχω
με αυτά που όσα μου δόθηκαν με αυτά που όσα δεν ζήτησα
με κείνα που όσο μου δίδονται και όλα κείνα που καθώς μου χαρίζονται τα χαρίζω
Τίποτε δεν θέλω για μένα
Τίποτα δεν κράτησα για μένα δικό μου…
Ένα πέρασμα του κόσμου βαθυγάλαζο
Ουρανός φως σκοτάδι σκιές
σκιερά ευφάνταστα σχήματα
και χέρια στα πλήκτρα του πιάνου
….
- Όλα μοιάζουν ανέφικτα άπιαστα και αποκομμένα μα Εγώ ..
… Βάσανος που μας εξαντλεί αδιάρρηκτα αρχέγονα δεσμά από αλυσίδες
του χρόνου του ελικόμορφου λευκού αγγελιοφόρου
πάει και έρχεται ο διάολος
και όλα σμίγουν κι όλα διαλευκάνουν βαθμηδόν
Οι στριγκές από τα πλήκτρα που κτυπούν τα χέρια στο πιάνο
Δυο κορμιά τυλιγμένα
Δυο φίδια συμπλεγμένα
το ένα στ’ άλλο κατασπαράσσονται
φαρμακώνοντας κάθε μέλος χέρι και χείλος
Μάτια και νόησης νους σκοτισμένος
- Να πάρει ευχή, Να πάρει ! Δεν είναι παρήγορο καθόλου μα εγώ …
Κινείται σαν φίδι
μες στη μονιά μου και η οπή μέσα του χώμα
με αισθήσεις ραγισμένη...
Ας πάψει επιτέλους να κτυπά οικτρά τα χέρια του στο πιάνο !
- Όλα μοιάζουν με χρώμα με φως όταν εγώ …
…..Και νύκτες νύκτα μεγάλο σκοτάδι
σαν η ζωή σαν τ΄ όνειρο
σαν ένα αλύχτισμα του ζώου
της ανάγκης
Να πάρει ευχή !
Αναδυομένη κομματιασμένη
'Ερμα της θάλασσας θρυμματισμένη
Στο διάφανο βράχο σε αναπλάθω
βαθιά μέσα στα χέρια μου μέσα στα μάτια μου
διαυγής υπό του κράτους του τον ήλιο…
-Να πάρει ευχή πάει! Μα όταν εγώ ..
Πάρε τα χέρια σου από το πιάνο
Τάκης Πάνου
