Τα μαγικά σου χέρια η ανάδρομη έκπληξη έκαψε,
ο Θεός μύρισε τη στάχτη σου και φρικίασε...
Ήταν ο δημιουργός!
Τη φλόγα του έστειλε να σε θερμάνει
και συ παράνοος παράνομα βουλήθηκες...
Μια συννεφιά σκίασε την ευτυχία,
του πράσινου θεού ένδυμα.
Της σαύρας τη μετάλλαξη δε γεύτηκαν τα μάτια
μήτε η ελπίδα δρόσισε, την μήνι,......
Άηχη ακρόαση σε ηχηρά ραπίσματα ηδονικής έκθεσης
ήταν...
κι η εμβέλεια της απροθυμίας έντρομη....
σαρκαστικά φιλήδονη, αγέραστη ευθυμία αποκοτιάς......
Της νεκρωμένης γης τ´αποκαΐδια θρήνος.
Φιγούρες για πίνακα κατάλληλες σε φρίκη ανήλεη ...
Οργωμένη έντρομη άνωση της σκέψης η παράλογη αποδοχή.
Αναγκαίο κακό γαρ.....
