Μαύρο μετάξι έντυσε
η νύχτα το κορμί της
και με ασήμια στόλισε
τα ξέπλεκα μαλλιά της.
Της άνοιξης τ’αρώματα
χύμηξαν στον αέρα
και γλάρωσαν τα βλέμματα
λίγωσαν οι αισθήσεις.
Με του άνεμου το σάλεμα
χορεύουνε οι νότες
γλυκές όπως ξεχύνονται
απ’ του βιολιού τον ήχο.
Σαν από τούλι διάφανο
του φεγγαριού η κουρτίνα
λικνίζεται ανάερα
γύρω από τα κορμιά μας.
Σφιχτά μέσα στα χέρια σου
μ’ έχεις φυλακισμένη
τη μυρωδιά σου γεύομαι
το δέρμα σου ανασαίνω.
Πριν ξημερώσει η αυγή
πριν τ’ όνειρο τελειώσει
η φαντασία να ντυθεί
το πέπλο της λαχτάρας.
Σε μία πίστα ονειρική
με τα βιολιά να παίζουν
ένα ερωτικό τανγκό
μαζί σου να χορέψω.
Σοφία Κοντογεώργου
Από την ποιητική συλλογή "Έρωτας..απών" Εκδόσεις Κύμα
