Ένα μυστήριο διαπέρασε τον απαλό άνεμο,
σαν μια χαραυγή να φώτισε το σκοτάδι της νύχτας…
Μυστικές λέξεις ήχησαν στην απέριττη σιωπή,
μια αναταραχή άγγιξε τ’ αλμυρό νερό
και μια γλυκιά ανατριχίλα αγκάλιασε το κορμί.
Μια γοργόνα χόρεψε στον βυθό της θάλασσας,
στις σπηλιές των νησιών η ηχώ του έρωτα χάιδεψε τα κοχύλια
και οι γλάροι φτερούγησαν ξένοιαστοι στους αιθέρες.
Αναπνοές ζωής τραγούδησαν για την άνοιξη
κι ένα αηδόνι κελάηδησε στης νύχτας τ’ αστέρια.
Ένα αστέρι έπεσε
και φώτισε βιαστικά την απεραντοσύνη του κόσμου.
Μια αναπόφευκτη επιθυμία αναστάτωσε το κορμί
κι ένας πόθος χρωμάτισε κόκκινη την σελήνη.
Μια στιγμή μονάχα και η γη ξεκίνησε να γυρνά απ’ την αρχή,
ένα φως και οι γαλαξίες αναστήθηκαν,
μια γλυκιά μελωδία
και οι εποχές πλημμύρισαν αρώματα απόκοσμα…
Κι όλα άλλαξαν σε μια στιγμή…
Μια στιγμή αλησμόνητη στου χρόνου το χάος,
μια στιγμή δημιουργημένη απ’ τα μάτια σου.
Μια λάμψη ξαφνική και μια έκρηξη πάθους
που μ’ έντυσε με του έρωτα τα φιλιά….
Ένα βλέμμα από σένα και μια άνοιξη ανθισμένη στα μάτια σου…
Όλα φερμένα απ’ τα μάτια σου, όλα για τα μάτια σου…
Τα εξαίσια μάτια σου…
Τζένη Τσιουγκου
