Νύχτα αρχόντισσα του Νου
εσώψυχων σκιών φτερουγίσματα
αγκαλιάζει το μαύρο σου πέπλο
κι απλώνει αστέρια τις σκέψεις
για να φέγγουν
στων ερωτημάτων τα σκοτάδια
στων απαντήσεων τους εφιάλτες.
Νύχτα λημέρι τ’ ουρανού
απόκοσμων χαδιών ερινίσματα
λαμπυρίζουν στο άγιο σου τέμπλο,
στα τάματα κρέμονται λέξεις
ικετεύουν
μη χαθούν στων φόβων τα πηγάδια
αυτού του κόσμου οι λιποτάκτες.
Ντίνος Ι. Γλαρός
