Σάββατο 4 Απριλίου 2020

Έμπνευση (της Ιωάννας Καβαγιάδα)


Για να μην μου λείψει ποτέ
ο έρωτας..
Εγώ ....
τον δημιούργησα!
Από το τίποτα σε κάθε κοινό λογισμό,
αδιάρρηκτη έξαψη έμπνευσης υπάρχει
στη σάρκα μου να ξεχειλίζει.
Μέσα στο φως της αφόρετης αυγής,
αφήνω να μ' αγγίξει ηδονικά
το καινούργιο σήμερα που δεν πρόβαρα ..
και...
σε αιχμηρές κόγχες που ανθίζει η απογοήτευση,
λιθόστρωτα αδιάβατα μονοπάτια έκανα το χαμόγελο
μου, ξεγελώντας κάθε καυτή ανάσα που άφησα
να καίει συντροφικά σαν φωτιά
δίπλα στα όνειρα μου.
Διαχρονικό πανάκριβο ρούχο γίνεται η ψυχή
ξοδεύοντας με λαγνεία έκφρασης
στο βλέμμα κάθε αγαπημένη εικόνα
που μου γλίστρησε .
"Σ' ερωτεύτηκα ζωή
Σαν έκρηξη οργασμού
ξεσπά ο σπασμός σου νύχτα, μέρα...
στ' άκρα μου!

Πόσο λαίμαργα ηττήθηκε το κάθε
λεπτό της ρουτίνας σου, από
δικό μου μεγαλεπήβολο ψυχής πάθος!

Ιωάννα Καβαγιάδα


ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ (Του Αριστομένη Λαγουβάρδου)


Σ΄ αυλητές αναμεσίς,  κιθαριστάδες,
μίμους, ρητόρους,  φιλοσόφους,¨τράγους¨
αρχίζαν τα ¨Πιθοίγια¨, με μάγους.
Και από χόες με οίνο νέο παιδιά - μανάδες
ρουφάγαν αργά το νέχταρ στάλες - στάλες
Σε τροχούς συρμένο με λυμένους κάβους,
το πλοίο εκύλα, με αδηφάγους
πότες, Σάτυρους, Σειληνούς, Μαινάδες.
Κίναγαν με πρεπιά οι αρχοντάδες,
κι΄ερχότανε οι ¨Χύτροι¨ που με σπόρους
αρχίζαν του Ερμή τα ευχαριστήρια.
Και ράμνους μασώντας έδιωχναν τις¨Κάρες¨,
και δυνατά εφωνάζαν στις εισόδους:
«Θύραζε κάρες, ουκέτ΄ Ανθεστήρια»!


Αριστομένης Λαγουβάρδοσ