Σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει,
κι όλα όσα τον θλίβουν, ακουμπά στην καρδιά σου,
μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.
Αν να βοηθήσεις δεν μπορείς, σε ό,τι τον πληγώνει,
με ενδιαφέρον τον πόνο του άκου, αφουγκράσου,
σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει.
Δίχως να κρίνεις, λάφρωσε το βάρος που σηκώνει,
δίχως συμβουλές να δίνεις, απλά δίπλα του στάσου,
μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.
Αν κλαίει, μαζί του κλάψε, για την πίκρα που βιώνει,
την ελευθερία του, με κατανόηση σεβάσου,
σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει.
Με βλέμμα αγάπης διώξε του πόνου το αμόνι,
φίλος κι αδερφός στις δυσκολίες του, η σκιά σου,
μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.
Ρίζα του γίνε και τροφή, στων ερειπίων τη σκόνη,
αν θες συνοδοιπόρο να τον έχεις στη χαρά σου,
σαν ο φίλος, μπρος στα μάτια σου, την ψυχή γυμνώνει,
μυστικό κράτα, ό,τι στο τραπέζι απιθώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου