Θέλω (της Μαρίας Χατζηδημητρίου)

Σκέψεις ανομολόγητες,
ανάμεσα σε δύσβατα μονοπάτια ονείρων
Επιθυμίες καρφιτσωμένες
στον καμβά του πεπερασμένου
Χαρές που ξοδεύτηκαν μέσα
σε σκοτεινά και ανίερα βράδια
Στιγμές που χάθηκαν
Ζωή που σκόρπισε
μες στη ρευστότητα του σύμπαντος
Το τώρα δειλό, το χθες μίζερο,
το αύριο ανύπαρκτο
Τα λόγια σιωπούν, οι ήχοι κωφεύουν,
τα χέρια μένουν μετέωρα
Αναζητώ τα σημεία του ορίζοντα
Θέλω να βγάλω τα βαρίδια
που με κρατούν αμετακίνητο
Θέλω να βαδίσω σε λεωφόρους
Θέλω να μπορώ να ονειρεύομαι
Θέλω να ανασαίνω τις στιγμές
Θέλω να γελώ ξεδιάντροπα
Θέλω να μιλώ μεγαλόφωνα
Θέλω να ερωτεύομαι μιά παπαρούνα
Θέλω να λαθεύω και φτου απ' την αρχή
Θέλω να μαθαίνω τη ζωή ως να πεθάνω
Θέλω, θέλω, θέλω....
Αλήθεια...., γιατί δεν ακούω τη φωνή μου.????

Μαρία Χατζηδημητρίου