Στον πλανήτη της ερήμου
υπάρχει ένας
αυστηρά προσωπικός
δεδομένος φοίνικας
Καταθέτει όποιος θέλει
το ριγμένο του κορμί
και κάτω από το υπόστεγο
του έφορου ουρανού
γίνεται ανάληψη ελπίδας
Μια φιμωμένη ησυχία
απλώνεται τριγύρω
προδίδεται
από το σύρσιμο της έχιδνας
μέσα στην άμμο της συνείδησης
Εδώ η πίκρα πτυχώνεται
μέσα σε αχανή πέπλα αξιοπρέπειας
Μόνο στο όνομα του θεού
γίνονται χατήρια
Ένα κάλεσμα προσευχής πνίγεται
απ' τις ζεστές πνοές του Σαρκίγια*
Στα παζάρια του Μαρακές
όνειρα αγοράζονται φτηνά
ενώ ακούγεται ένας γνώριμος
υπόκωφος ρυθμός
από τα ναι και τα όχι των σκλάβων
που πέφτουν σε μπακιρένια τάσια
Πόσο κοστίζει μια τιμή
να σου δώσω μια ζωή
Πετάγεται ένας πίσω απ' τον πάγκο
μέχρι τότε αθέατος
η "εποχή της άγνοιας"** πέρασε μου λέει
δώσε και κάτι παραπάνω
για το φόρο αίματος
Η Χαλιμά σταματά
να λέει παραμύθια
σταυρώνει τα χέρια της
και με ανακρίνει
γιατί την πίστεψα
Αχ! Για όλα φταίνε αυτοί
οι μυστικοπαθείς οι Βεδουίνοι
Δεν ξέρω πότε περνά
το καραβάνι των υποσχέσεων
Μπορεί να το έχασα
Μπορεί και να απεργεί
Προστοπαρόν
έχω με άλλα να ασχοληθώ
Πιο πέρα στην όαση
με περιμένει ο Αλάν να παίξουμε
* Σαρκίγια: αραβ. λέξη, ανατολικός άνεμος στην έρημο
** "Εποχή της Άγνοιας": για τους μουσουλμάνους η εποχή πριν το Μωάμεθ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου