Περπατάω σ' έδαφος
άνυδρο που τρέμει.
Κάτω του κινούνται
οι τεκτονικές πλάκες της ιστορίας.
Δεν έχω χρόνο να σκεφτώ.
Πρέπει να περπατήσω
να φύγω από δω
αν είμαι τυχερός.
Αστείο αν το σκεφτείς, όμως.
Τόσα σχέδια, τόσα όνειρα
και τώρα είμαι έρμαιο
μιας αόρατης τύχης.
Πρέπει να προφτάσω
να γράψω, να πω, να ζήσω.
Όσο ζω κινούμαι
και όσο κινούμαι ελπίζω.
Περπατάω σ' έδαφος άνυδρο.
Βλέπω μια αυλακια,
κάποτε υπήρχε νερό
που πήγε αλήθεια;
Δεν έχω χρόνο να σκεφτώ.
Κουβαλώ μνήμες των παλιών
και όνειρα των νέων.
Ψάχνω γόνιμη γη για να τα σπείρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου