Μπορεί ένα χαμόγελο να κρύψει την σπίθα της θλίψης απο το βλέμμα;
Μπορεί η προσποίηση να καλύψει τον πόνο που κυλάει στο αίμα;
Ένα κόκκινο κραγίον στα χείλη
λιγό χρώμα στα μάτια, εξαφανίζουν την λύπη;
Πόσο εύκολα μπορείς να ζωγραφίσεις την χαρά σε ένα χαρτί που κομμάτια μετρά.
Το βάρος που η ψυχή κουβαλάει δεν σου δίνει την ώθηση να πετάς.
Βαρίδια στα πόδια σου κουβαλάς.
Σαν να πεθαίνεις κάθε βράδυ
η ανασα σου κοφτή.
Και περιμένεις το θαύμα για να πιαστείς
στα συντρίμια να μην πληγωθείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου